gece açıldı önümde
ses ve karmaşa yok
bir bardağın gölgesi masada
uzun zamandan sonra
solgun düşler gibi
aktı kanama sokak kiriyle
çığlıktan korkan bir çocuk
döndü yüzünü ışığa
çekti nefesini yolcu
günahlarıyla sığındı hana
ilk güzellikleri ben keşfettim
harcandı bir meze gibi
bir kuşun gagasındaki ekmek
zaman mağduriyetine
siper olan
huzura ermedi gönlüm
bir haldaş baktım ki yoktur
durdu başucumda ölüm
insanlar ölüme toktur
maziyi süpürdü yıllar
ölü bir ırmakta yürüdüm
yüzüm saçlarım
güneşin sevdiği ırktandı
çok kelebek biriktirdim geceye
sevgilerle eğildi boynum
uzaklaştım ayvadan
elmalar büyülü elinde
aynalar paslı duvarda
örümcek ağları
viran odalarda
çalıntı melodi serpildi odaya
uzun bir kış baharın dalında
kökler söküldü viran kaldı ney
gözler gözyaşı hapsine düştü
seni gördüm
yüzünde kirli bir yağmurla
paslanmış bir mızrak
bölüyordu elmaları
bir karanfil
sereserpe kaldırımda
dudaklar hangi küfrü arar
yalnızlıklarda
geciktim geceye
ay battı
kalın bir örtü
yıldızları örten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!