ey sevgili
kocaman
mutlu bir çınar olmak istiyorum
yüreğinde
mutluluk gözyaşların ile sulayıp
büyütmelisin beni düşlerinde
Çırılçıplak idi doğum, en çokta bir çocuğa yaraşırdı...
Çırılçıplak idi ölüm, en çokta doğmuş olana yaraşırdı...
Iki çıplak hal arasında idi ömür, en çok kendini bilene yaraşırdı...
Kendini bilen için, Nisan yağmuru gibiydi sevmek, damla ile yıkardı her başlangıcın coşkusunu...
Uyanırdı ruh ve dokunurdu, üzerine sardığı mabede. Kendi içinde secde ederdi sevgiye tavaf edilmiş ömürleri...
Ask derdi yaşlı adam ve çıplak bir ölüme ağır ağır ilerlerdi, sırtında yaşanmamış sevdaları, avucunda sevgilinin tek saç teli ile...
Bütün halklar aynı dilden ağlar,
bütün halklar aynı dilden yüreğe dokunur.
Bütün sevmeleri de aynıdır halkların.
Ne güzeldir
bütün dünyayı sever gibi sevmek
ve dokunmak yüreğine
Büyüdün işte.
Düş alıp gerçekliğini verdin.
Sevgi isteyip varlığını teslim ettin.
Büyüdün ve kocaman oldun artık
terazinin hangi kesesi ağır basar ki
içinde sancısıyla bir yıldız oturup izler seni.
ADI(mları) MI yitirdim be çocuk.
Neredesin,
hangi coğrafyada ikamet eylemektesin.
Çık gel artık,
yürek bildiğin yürek değil,
ülkede bıraktığın ülke.
güneşi teninden sıyırdım sardım kendime sevgili bu yüzdendir yangını düşlerimin
bu yüzdendir susamışlığım sana
bu yüzdendir serap görüp yollara düşüşüm
bu yüzdendir kendimi terkedip sen oluşum
yıldızları gülüşünden ödünç aldım
Bir karıncayla yürümelisin yolda,
bir çiçek ile kokmalı,
bir yaprak ile kıpırdamalısın.
Seni görmelisin bir damla suda,
ayağın bir taşa değmeli
taşıdığın CANı farketmek için.
CAN’ı CanAN ile yakıp, cAN içinde CANan olmak, AŞK imiş. Hayat kendini terk edip gitmek imiş ve cAN’da, HİÇ’lik olmak imiş canAN’da…
Can;
yol olur canana,
bazen yol bilmez
üzerinde gidenin canan olduğunu,
bazen
canan düşüvermez can ile yola,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!