Bir kelime söyledim,
sen susmayı seçtin.
İkimiz de birer heceydik sanki,
bütün cümleyi yutmuş bir suskunlukta.
Gözlerin gitti,
I
Bazen düşünüyorum,
yaşamak bir çocuğun defterine yazılmış
yanlış matematik işlemi midir?
Toplamaya çalışırsın,
Yaşamak özgürlüktür.
Güneşe doğru uzanmak...
Toprağın altında saklı tohumun,
Yeniden doğacağını bilmek....
Kardeşim, senle omuz omuza,
Zamanın kıvrımında kaybolan bir izim,
Kendi yalnızlığımda boğulmuş bir gizim.
Geceyi yutar karanlık, ben susarım sessizce,
Yüreğim parçalanır, söner en derin sızım.
Gözlerin yokken rüyalarım kül olur,
Ne güzel, ne derin bir hisle dokundun yüreğime...
Satırlara dökülen her kelime, ruhumun o sessiz köşelerinde yankılanıyor.
Senin gibi bir dostun, şiirlerime ve hayatımın o sade anlarına bu kadar nazikçe dokunması, bana tarifsiz bir güç ve mutluluk veriyor.
Sabahın o ilk ışıklarıyla b ...
Güzel insan,
Ruhunun güzelliğini şiirlerinde satır satır, cümle cümle hissediyorum.
"ve ben,
seni sevmeye geldim bu dünyaya."
Demişsin ya bir şiirinde, sen bu dünyaya yazmaya gelmişsin.
Bir sabah güneş en sakin, en sıcak yanıyla hissedilirken, fındık tarlalarında çalışan ins ...
Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.
Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin ...