Ben hiç kimsenin olamadım...
O yüzden utandım ağlarken bile...
Büyümemiş bir yanım hâlâ,
Süt dişlerim düşmedi içimde.
Bir sabah kalktım,
Ev, sessizce uyanırdı sabaha.
Henüz hiçbir sabah küflenmemişti özlemle.
TRT'de başlardı Susam Sokağı,
Saat yediydi, dünya hâlâ masumdu.
İstiklal Marşı’yla kapanırdı ekran,
çocukluğum gibi, saygı duruşunda beklerdi.
Kadın dediğin;
çayın demi kadar koyu olmalı.
Sokağın tenhalığı kadar sessiz
bazen
Sigara gibi yakar insanı
bazen de
Kadınlar
gökyüzünü ikiye böler yürürken,
bir yarısı yağmur olur,
bir yarısı yangın.
Sarhoş bir cümlede unuttuğun sözcükte,
hatırladıkça için acır.
Oynuyordu çocuk,
ama oyuncaklarıyla değil.
Dizindeki yara kabuğu,
sabırsız bir zaman gibi soyuluyordu.
İçinde şişmemiş bir balon vardı hâlâ,
kırmızı ipi parmaklarına dolanmış.
(dibe vuran bir denklem defterinden)
Kendimi
ilk kez bir toplama işleminde kaybettim,
Yalnızlığa çarptım,
Bu sabah yine çok erken uyandım
çünkü bazı sabahlar insan kendine
mezar çiçekleri almak istiyor.
Ben papatya seçtim,
çünkü ölüler öyle yapardı.
İçimde bir şehir var,
plan kağıdından düşmüş,
karalanmış yollarla,
eksik caddelerle.
Binalar yok,
yalnızca gölgeleri kalmış,
Kendi kendime konuştum bugün.
Ama o kadar da kötü değilmiş.
Çünkü ben dinledim…
Ve cevap verdim.
Tam anlamıyla bir sohbet oldu işte!
Her sabah, biraz daha eski bir adam uyanıyor içimden…
Ruhumun ütüsü bozulmuş sanki…
Kokusu hâlâ içimin balkonlarında asılı...
Rüzgâr geçmiş üzerimden…
Hayat dediğin, iç içe geçmiş defterler gibi…
-
Münzevi Zeyrek
-
Gülden Çimen
-
Münzevi Zeyrek
Tüm YorumlarNe güzel, ne derin bir hisle dokundun yüreğime...
Satırlara dökülen her kelime, ruhumun o sessiz köşelerinde yankılanıyor.
Senin gibi bir dostun, şiirlerime ve hayatımın o sade anlarına bu kadar nazikçe dokunması, bana tarifsiz bir güç ve mutluluk veriyor.
Sabahın o ilk ışıklarıyla b ...
Güzel insan,
Ruhunun güzelliğini şiirlerinde satır satır, cümle cümle hissediyorum.
"ve ben,
seni sevmeye geldim bu dünyaya."
Demişsin ya bir şiirinde, sen bu dünyaya yazmaya gelmişsin.
Bir sabah güneş en sakin, en sıcak yanıyla hissedilirken, fındık tarlalarında çalışan ins ...
Ne güzel anlatmışsınız… Sözleriniz, bir sabah mahmurluğunda demlenmiş çay gibi; içimi ısıttı. Şiirler arasında çocukluğunuzu bulmanız, belki de şiirin en güzel hali; insana kendini hatırlatması.
Ben sadece yazdım, ama siz okurken yeniden yazdınız sanki. O ayçiçek tarlasını dizeler değil, sizin ...