Müjgan Kızıleniş Şiirleri - Şair Müjgan ...

Müjgan Kızıleniş

hep hüzünlendirdi beni
eski fürk filmlerinde
limanlarda sallanan mendiller.
adam severdi,
kadın severdi,
ama olmaz,

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

eskiden amerikan barlar vardı evlerde
dizerlerdi boşalmayacak şişeleri
dost sohbetlerinde bile
şimdilerde dizmişler masif raflar üzerine
okuma yazma bilmeyen ekabirler.
canım çok yandı...

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

bazen hiçbirşeyimsin
bazen herşeyimsin
bazen arkadaştan öte
dostum gibisin
asırlarca beklesem
gelmeyecek gibisin

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

ummayı değil
inanmayı öğrettin bana.
inanıyorum şimdi
herşey çok güzel olacak.

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

mavinin derininde
anlamında mavinin.
korkunun en kuytusunda
cesaretinde düşüncemin.
kendimin en gizlisinde
açıklığında kendimin.

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

hazan mevsiminde doğmuşum ben.
belki ondandır hüznüm.
ondandır papatyalara,
kırçiçeklerine düşkünlüğüm.
ölümüm de
hazan mevsiminde olacak gibi geliyor..

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

keşke
suya
yazsaydım
beni
onunla
toprağa

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

sadece sordum

aşkı vitrine koymuşlar kendilerince.
tüm albenisiyle orda durup bakıyor;
bakıyor gözlerimin içine.
ben de öylesine bakıp geçiyorum önünden,

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

Sümbülüm...
Suyunu verdim
Günü gösterdim
Kucak açtım suskunluğuna
Sabırla, inatla
Uzun uzun konuştum seninle

Devamını Oku
Müjgan Kızıleniş

çektin gittin.
bir tek resmimiz kaldı bende.
bir sen,bir ben
siyah beyaz...
bir de
siyah beyaz gençliğimizin dansı.

Devamını Oku