Yapraklar sararır, teninde solar.
Düşer toprağına gözden damlalar.
Durmadan anarsın eski günleri.
Hüzün mevsimidir,mevsim sonbahar.
Takvim yapraklarını rüzgarlar alır.
İntihara meyilli yaşıyoruz bu hayatı.
Bir rüzgar esende...
Bir dal çıtırtısı düşende.
Ha öldü ha öleceğiz...
Nasıl anlatır şairler dertlerini bilmiyorum.
Şiirce susmayı öğrettiler bana.
Martı kalabalığında kaybolmuş gökyüzüm,
Denize düşmüş sanki fotoğrafta ki gülen yüzüm...
Eksik yanımdın tamam sanmışım.
Gözlerine bakıp aldanmışım.
Gece-gündüz hülyalara dalmışım.
Ben bir tek sana kanmışım.
Umudumdun dağları aştım.
Belki bir kır evine yerleşiriz.
Senli uyanır gün pencereme,
Senli batar penceremde.
Ellerin leylak kokar,
Saçların papatya oluverir.
Gözlerin bir yağmur damlası,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!