Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Gidersin bazen,
Bağıra bağıra gidersin.
Sessizlik susar.

Gözyaşımla yıkamışım ömrümü.
Viran etti yar bağda ki gülümü.
Rüzgar alsın aşktan kalan külünü.
Oyyy ben ölem beni dağlara bırak.
Oyyy ben ölem beni yarlara bırak.

Yürüdüğün yol kendine değilse,yolu gözden geçirmelisin.

Hep yerimde saydım.
Ne "ileri" gidebildim ne "geri"
Sende kaldım sevgili.

Sonra sen çıktın karşıma!
Ve ben bütün kaybettiğim savaşları kazandım.

Sen gidersen yaz üşür,
Gönlümün kıyısında dalgalar susar.
Deniz gecede kalır,maviliğini kaybeder.
Yapraklarını döker bahçede çam ağacı.

Sen gidersen gülüşüm üşür.

Sen gönlümde sır idin.
Başımın tacı Han idin.
Oyyy ayağına dolanam.
Berrak akan çay idin.

Yamacımda kar idin.

Sen güldüğünde mi gökyüzü mavileşiyor.
Gökyüzünün bütün mavilikleri gülüşünde toplanmış gibi...

Mutlu ol yaşamda.
Zorluklara inat
Büyüt sevgini.
Dağıtamasın en amansız fırtınalar.
Gönlünün limanındaki gemileri.
Sabaha varamayan geceler.

Rojem;
Karanlık gecemin gün ışığı.
Çileli yolumun yoldaşı.
Bak nasıl da aydınlatıyor gözlerin ülkemi.
Vatanımdan sürülmüş mülteci yalnızlığımda.
Seninle masmavi ışık doluyum...