Mesut Sav Şiirleri - Şair Mesut Sav

Ben seni nasıl sevmem?
Kulaklarımda sesin,
Dudaklarımda nefesin kaldı.
Avuçlarımda sıcaklığın,
Aklımda SEN kaldı.

Yine gece,
Yine uyku tutmadı.
SEN tuttun!

Sahi nasıl aşktı bizimkisi.
Ben sana uzak,
Sen bana yasak.
Gelsem olmayacak.
Kalsam olmayacak.
Gitsem olmayacak.

Gökkuşağının altından geçsek,
Biraz mavi düşse üstümüze.
Sen mavi,
Ben mavi,
Gökyüzü mavi,
Deniz mavi.

Masmavi bir düştü kurduğumuz,
Denizler kadar derin.
Gökyüzü kadar uçsuz bucaksız.

Gözlerine bakınca dünyalar benim olur.
Sevgilim gitme kal yüreğim kavrulur.
Bomboş sokaklara hayalin savrulur.
Gitme meleğim gitme özlemler çok olur.
Gitme meleğim gitme bir adam yok olur.

Saçılsın deniz kokan damlaların toprağıma.
Mavi düşlere dalsın sol yanımız.
Kulağına seni sevdiğimi fısıldarken,
Gök kubbede karışsın ellerimiz.
Sarmaş dolaş bedenimiz,
Ruhlarımız günahkar.

Giderken bıraktıklarımız,
Bıraktığımız yerde kalsaydı keşke.
Zamana yenilmeseydi insan.
Yaşadığımız o an!
En büyük zaferimiz olurdu,
Donup kalsaydı zaman.

Çıkmışsın ömrüm bir yola.
Gidersin kah sağa kah sola.
Gemi gibi sallana sallana.
Varmak mı istersin son limana?

Geçtiğin yollar taş,çakıl,mucur?

Ağaca baktım,
Can vardı.
Ormana baktım,
Hayvan vardı.
Yakana baktım,
Utandım...