Merhaba anne,merhaba!
Selam olsun havasını çektiğim şehir.
Selam olsun karasını aldığım şehir.
Miniciktim anne küçük bir bebecik.
Zor tutardı ellerim hayatı.
Ana arterlerin sapa yollara bağlandığı,
Ben hep yedi yaşındayım.
Umutlarımı bağlamışım umutlarına.
Yedi yaş kadar taze.
Gözlerimi bağlamışsın ellerinle,
Aşkın gözüme perde.
Yüreğimi tutsak etmişsin,
"Sen yok musun sen" dedi.
O da biliyordu yoktum.
Bu çağda var olmak ince düşünen kalbe cezaydı.
Çocuk gibi masumduk aslında,
Büyümekten korkan yanımızla.
Kimseye değmeden yaşıyorduk,
Var ile yok arasında.
Mevsimlerden Eylül'dü.
Aylardan sonBahar.
Ve sen yoksun...
Karmakarışık buralar.
DOĞUMDAN ÖLÜME KADAR SÜRECEK BU YOLCULUĞUMUZDA, SEVGİ VE SAYGI İKRAMIMIZDIR LOYA...
Bütün ara yolların ana yola varmak gibi bir derdi vardır.
Benim de sana...
Bugün bir şey yazmasa kalemim,
Yine şiir sanıp okur musunuz?
Anlar mısınız sessizliğimden?
Beni affedin,özür dilerim.
Yorgundur kalemim!



Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!