Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

Ayşe; annesi, babası ve iki erkek kardeşiyle birlikte gecekonduda otururlardı. Babası seyyar satıcılık yapar, annesi de evlere temizliğe giderdi. Ayşe orta sonda, kardeşleri de ilkokula gidiyorlardı. Zengin değillerdi ama mutluydular.Evlerinin karşısında uçsuz bucaksız mezarlık vardı. Bu çok eski,
tarihi yaşatan bir mezarlıktı.
Ayşe, içine kapanık fazla arkadaşı olmuyan biriydi.Geceleri çok korkar, yorganı başına kadar çeker, uyuyana kadar yatağın içinde titrerdi.Nedenini
oda bilmezdi.Hiçkimseyle de dertleşmezdi.Düşündüğü zaman ise, evlerinin karşısında ki mezarlıktan kaynaklandığı aklına gelirdi. Uykusu kaçtığı bazı zamanlar, odanın kapısının açılıp kapandığını hissederdi. Son zamanlar da
daha huzursuz ve korkak olmuştu. Birgün annesine anlatmaya karar verdi.
-Biliyormusun anne, geceleri ben çok korkuyorum. Burdan taşınalım. Bazen kapı, açılıp kapanıyor dedi.Annesi,

Ne sevdan bitiyor ne de bende ki hayalin,
Karmakarışık bir dünya, içi boş fanus sanki,
Anılar bir yunusun sırtında gidiyor,
Benim olduğunu düşündüğüm herşey yok oluyor,
Bir iz kalacak benden sana, unutamazsın,
Yüreğim hep sana akacak, hiç kurtulamazsın.

Artık gecelerim, hep seninle bundan sonra.
Yalnızlığımı süslemeyecek zifiri renk, hayatımda.
Pembe düşlerim seninle canlanacak her anımda.
Sevgin yerleşti yüreğime, kalacak hep orada.

Sana sevgim, değişik bir tutku benliğimde.

Hüzün ben de gam ben de,
Kadere boyun eğen, yürek ise yine ben de.
Sararmış yapraklar, solmuş çiçeklerle süslü,
Kararmış bir dünya, aldı beni içine,
Engeller, sorunlar offf yaa daraldım yine.

Ağlıyorum şu an sessiz sessiz.
Gözümde ki yaşlar hiç dinmiyor ki.
Bir ateş gibi aşkın, kavuruyor içimi.
Hep artıyor özlemin, mani olamıyorum ki.

Aşkın faturası, bu kadar ağırsa,

seni anlayamıyorum.
hayal misin gerçek mi.
yoksa hayallerim de yaşattığım,
prens mi.
hep isterdim.
beyaz atlı prensim olsun diye.

gözlerine bakamazdım
içim bir hoş olurdu.
sanki beni biryerden,
biryerlere götürüyordu.
dalardım gözlerinin güzelliğine.
coşardı içim, hiçbiryere sığmazdı.

Sonbaharla hüzünleri de getirdin yüreğime,
Bir sızı bıraktın giderken kocaman gönlümde,
Sevmek haram mıydı bana, aşksa yalan,
Hep beni mi bulacaktı kara sevdalar,
Ağlayan ben mi olacaktım arkandan.

pencerenin önündeyim.
dışarda lapa lapa kar yağıyor.
her kar tanesinde seni görüyorum.
aşkımızı, sevgimizi.
ellerim buz gibi, hani nerde ellerin,
ısıtsana beni.

Sigaranın dumanında kayboldum ben, şu an.
Öyle bir ateş düştü ki içime, yandım ben yandım anam.
Derman ararken, dert sahibimi oldum....vay aman
Hep böyle mi geçecek, yanacak mıyım zaman zaman.

Talih kuşu konacak diye beklerken, sen çıktın karşıma.