Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

rüzgârın oyuncağı olduk biz,
hep seninle birlikte.
derdimizle yanmaktayız garip kuşlar gibi,
sevgimizle..
düşünceler aştı bizi,
çaresizlik üstümüzde nedense.

Puslu bir İstanbul sabahı kuşlar ötmüyor
Aşkımı çarpanlara böldüm sensiz olmuyor
Kapanmıyor bu yara, dinmiyor özlemim
Bu aşk da yangın var sönmek bilmiyor.

seni sevmemek kolay değil.
sensizlik ise hiç değil.
bebişim ben seninle doğdum.
senin sevgin içimde öleceğim.
ben hayatımı sana adadım.
aşkının faturasını ağır ödedim.

Çıkmayan sokakta kaldım tek başıma.
Engellerle boğuştum yoruldum sonunda.
Herşey bomboş, bitti içimdeki arzular.
Sevgiye kanat açtım o da oldu sonbahar.

Yıllar çabuk geçti anlamadım birtürlü.

dün ne kadar mutluydum seninle.
o güzel kalbinde yaşamak,
sevgini, içinde yaşatman,
defalarca sevdiğini söylemen,
harika bir duygu, benim için.
sensiz olamam diyordun.

Ne güzel bir aşk tı...aşkımız,
Yaşadım yaşattım ömrümce,
Avuçlarım da kalan sıcaklığındı,
O da soğudu şimdi, buz gibi.

Ölüyordum aşkından neredeyse,

Nereye gidiyorsun gülüm, nereye,
Beni bırakıp gidemezsin o yerlere,
Arkanda nasıl kalırım ben, böyle,
Sevgisiz, aşksız bir de sensiz,
Leyleği hava da gördün herhalde,
Bu ne hız, sana yetişemiyorum

Denizde ki dalgalara bak.
Büyük hışımla vuruyor kayalara.
Sanki öç almak istiyor delicesine
Gözlerim kayboldu dalgalar ve sen de.

Bir şarkıyı anımsadım aniden.

Bir çoban yaşardı dağların en tepesinde.
Aşıktı doğaya Rabbimin yarattığı herşeye.
Yanık türküler çalardı kavalıyla sevgiliye.
Akardı gözyaşları, aldırmaz çalardı yine.

Aşıktı köyün en güzel kızına, deliler gibi.

Denizin maviliğinde yakaladım aşkı, buldum seni.
Baktım gözlerine, tutuklu oldum sanki.
Doğa harikaydı ben ise, seninle beraber.
Aşk başlamıştı yüreğimizde, sevmeye değer.

Bir kayanın üzerinde, gözlerim dalmıştı denize.