Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

Aşk acı aşk yalancı hep sancı
Diller çaresiz sazlar sessiz
Ay yıldızlara küstü bense sana
Güneş doğmuyor ki artık sabahlara
Gecelerde hüzün yetmedi mi daha

Aynaya yansıyan hayalin
Sevgiyi coşturan gözlerin
Bugün birkere daha vurdu beni
Yaktı yıktı inletti yüreğimi
Bir sevgiydi istediğim sendeydi
Özlemle beklediğim sendin sevgili.

Sen bana bir değil, bin hata yaptın,
Bir kurşundu amacın, vurdunda yaktın,
Hırsınla süsledin tüm ümitlerimi,
Bana söz söylemeye var mı hakkın.

Kasırga gibi, vurdun beni.
Yüreğim yerinden çıkacak gibi.
Sensizliğin hiç çaresi yok.
Kaldım buralarda ne yapabilirim ki.

Ben aşkın en güzelini, sen de tattım.

Ferman oldun dilimde, sevdamla,
Aşkımsa şarkı oldu hep sazımda,
Türkülere karışan akşamlarda,
Yağan yağmurun her damlasında,
Sana aktı yüreğim geldim sana.

Doldu yine gözyaşlarım senin aşkınla.
Sağanaktan beter akıyor baksana.
Ben ağlamayı bilmezdim yaşamımda.
Ey aşk, kör ettin gözümü yaşlarım sana.

Sevgi denizinde, dalgaların karaya vurduğu gibi,

tüm mutluluklarımı, tüm acılarımı,
sen de yaşadım.
Beyoğlu sokaklarında kalabalığa karıştım.
kendimi unuttum
sevgin içimde büyüyerek.
canım sıkıldı Boğazda yürüyüşe çıktım.

Mavi bir geceye sığmıştı aşkımız
Ay ve yıldızlar yalnız bizimdi o gece
Tüm gökyüzünde samanyolu aşkla bakıyordu ikimize
Böyle bir aşk yaşanırmıydı efsaneler alırmıydı içine
İçim sıcacık yüreğim ıpıslak sen yanımdaydın işte
Ellerime dokunduğunda çoğaldı bedenimde ki arzular

Yüreğim hâlâ seni düşünür akşamlarda,
Kabahat bendeydi çek git demiştim sana,
Kolaymıydı sana elveda demek,
Kolaymıydı sevdamı bir çırpıda atıvermek,
Yaşanacak hayalleri umutsuzluğa gömmek,
Esirken kahve rengi gözlerine vazgeçmek.

Ağlayan bir göz var şimdi arkanda
Hasretini kucaklamış özlemle yanan
Sevdikçe çırpınan ahh şu yaralı yüreğim
Sayfalar kapanmaz kaleme nazım geçmez
Yine yazar aşkı dizelerde sevdam coşar
Ben yanarım sana şiirlerse susmaz