Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

kaderde seni uğurlamakta varmış askere.
sanki ben den birşeyler alıp götürüyorsun
o yerlere.
kalbim, sevgim, ruhum seninle birlikte.
arkanda gözyaşlarımla bıraktın beni,
askerim.

Sen de daldım hayallere bu gece
Umutlar yüklenmişti bulutlara gizlice
Sevdalıydı gözlerinde ki anlam gizeme
Oysa hayasızdı yaşam ne verdi ki bize
Hüzünlere sığan sonbahar yaprağıyız işte

sevgi nedir sorarım sana.
bitmek bilmeyen sonsuzluk mu.
yoksa sonsuzlukta kayboluş mu.
erişemediğin dağlara,
ulaşamamak mı.
herşeyi seversin bir çiçeği,

Hadi gel sevdiğim, gönlüm hep sen de.
Huzur bulamıyorum seni görmediğimde.
Yoluna bile aşığım, özlemler biriktikçe.
Bu yürek hep seninle, seni istemekte.

Havam oldun suyum oldun coşturdun beni.

Hani diyordun ya unutursun beni
Hani diyordun ya sevme artık beni
Bu yürek unutur mu bitanem seni
Ömrümün neşesi kalbimin sesi
Bulduğum güzellikler sen de sevgili

Doyamadım sevdiğim, sevmelere doyamadım seni,
Tek dileğim vardı delice sevmendi onu da beceremedin demek ki.
Tek arzum vardı seninle yaşlanmak, o da mazide kaldı şimdi,
İçinde birazcık duygun olsaydı anlardın ne demek istediğimi,
Belki de çok sevdim rahatsız etti duygularım seni,
Tek hatam bu muydu..sevmek, hatalıyım o zaman, sen de afet beni.

Aynaya yansıyan hayalin
Sevgiyi coşturan gözlerin
Bugün birkere daha vurdu beni
Yaktı yıktı inletti yüreğimi
Bir sevgiydi istediğim sendeydi
Özlemle beklediğim sendin sevgili.

Sen bana bir değil, bin hata yaptın,
Bir kurşundu amacın, vurdunda yaktın,
Hırsınla süsledin tüm ümitlerimi,
Bana söz söylemeye var mı hakkın.

Kasırga gibi, vurdun beni.
Yüreğim yerinden çıkacak gibi.
Sensizliğin hiç çaresi yok.
Kaldım buralarda ne yapabilirim ki.

Ben aşkın en güzelini, sen de tattım.

Ferman oldun dilimde, sevdamla,
Aşkımsa şarkı oldu hep sazımda,
Türkülere karışan akşamlarda,
Yağan yağmurun her damlasında,
Sana aktı yüreğim geldim sana.