Menekşe Gülay Şiirleri - Şair Menekşe Gülay

Gecelerime yağan bir iksirdin sanki,
Yudum yudumdun damla damlaydın ben de.
Seninle yaşıyordum mutluluğu ölümüne,
Tadıyordum aşkın en koyusunu sen de,
öyle yerleşmiştin ki deli gönlüme,
Hapisti sevgin kelepçeliydin yüreğime,

Sevdandı beni gecelere hapseden,
Aşktı kaçtıkça hep kelepçeleyen,
Mola verdikçe yüreğimi ateşleyen,
Sensiz günlerde öldürdün beni.

Bir gölge gibi hâlâ peşimdesin,
Seni anlayamıyorum,
Bu sevdanın sonu geldi diyorum,
Birtürlü anlatamıyorum.
Sen bitirdin sen yokettin bu aşkı,
sevincim, mutluluğumdu her şarkı,

Ellerine dokunmadan sesini duymadan
Gözlerim görmeden seveyim seni
Bahtı kara yazsa da tüm sayfalar
Bırak canım yalnızca bu aşk için
Yalnızca senin için öleyim
Özlemler olsa da yaksa da

Eskiden kavuşmak ümitti şimdiyse hâyal,
Unutabilir miyim seni, bu kadar kolay,
Yıllarca aynı beden de candık seninle,
Sevdik sevildik yüreğimizde ki közle,
Öyle yandık ki durmadı gözyaşlarımız,
Geride kalansa yalnızca anılarımız.

Yokluğunda özlemin, nasıl birikti bilsen,
Sevgin yollar oldu köprüler oldu hep,
Arkada kaldığını sandığımda benimleydin,
Sevgin geçilmez bir çitti önümde,
Bulutlara sordum hasretimi,
Yığın yığındı hertarafta bembeyaz,

Bir gönül vardı aşkınla sarhoş
Bir sen vardı bende kaybolmuş
Hayallerimiz vardı avunduğumuz
Ve sevdamız vardı tutsak olduğumuz
Hani Marmaran üzüldüğünde üzülürdün
İstanbul'a sis çöktüğünde hüzünlenirdin

Bir sana yandım bir de sevdana
Bir nokta koydum yaktığın aşka
Tükenen benle tüm umutlara
Sevgilerimle tüm hayatıma.

Her dem seninle oldum dokunamadım sana
Bir bakıştı yaktığın kavuşamadım sana
Gözlerimiz sevişti doyamadık bu aşka
Yaşlara boyun eğdi esirdi kış ayına.

Ellerin ellerim de değil hissetmiyor
Yasaklısın bana gözlerim görmüyor
Sesin kulaklarımda gitmek bilmiyor
Soluduğum nefesin yok artık tenimde
İsyanlarda bedenim seni arzuluyor.