Melih Coşkun Şiirleri - Şair Melih Coşkun

Melih Coşkun

Bana “çünkü”süz sevmeyi öğrettiğin için
Seviyorum en çok seni…

2007

Devamını Oku
Melih Coşkun

Sararmış bir eylül akşamı
Çıplak adımlarla bastım
Hüzün mevsiminin sararan yapraklarına
Yeni doğmuş bir kız çocuğunun
İlk çığlığından almışçasına adını
Bir sonbahar hüznü taşıyordu göğsünde

Devamını Oku
Melih Coşkun

Seninle başlayacak sabahların
Muştusunu veriyor penceremde kuşlar
Sakat doğmuş çocuklarının
Rüyalarında çılgınca koştuğu yalan gecelerin sonrasında.
Ben ki,
Dört yanı duvarlarla çevrilmiş bir avluda açan çiçek gibi

Devamını Oku
Melih Coşkun

Sahte bir sevişmenin gölgesi
Yüzüne vuran anlamsızlık,
Satılık keyiflerin arka bahçesi
O çok sevdiğin şehirler
Çembere alınmış kalbin
Yalnızlığın kuşatılmış dört bir yandan

Devamını Oku
Melih Coşkun

Saçlarını rüzgara bırakma
Bütün poyrazlarda kalbim ağrıyor artık
Başlamak derken bitmek oluyor bende herşey
Gülmek derken ağlamak oluyor gözlerim
Yaşamak derken zamansız bir ölüm oluyor ömrüm

Devamını Oku
Melih Coşkun

Üzülme dostum
Güneş inadına doğuyorsa da acılarının üstüne
Utanma
Günden güne azalıyorsa da
İçinde her ölüm
Utanma

Devamını Oku
Melih Coşkun

Gelin beyler
İhale var İhale! ! !

Kan değişecek
Kan...
Şişe şişe

Devamını Oku
Melih Coşkun

Uçurumdur dediler sevmek
Kırıklarımı sevdim düştüğüm yerde

Seni anlatan bir şiirdim
Yasaklandım
Sorgucular gezindi yaralarımda

Devamını Oku
Melih Coşkun

Tepeden tırnağa şiir oldu her yanım
Başımdan aşağı akan sudaki ılıklık
Rutubetli gecelerin buğusu

Her dem ağlamaklı oluyorum
Sessiz gecelerin hilali kaçarken ölü yıldızından

Devamını Oku
Melih Coşkun

Teslimiyet en kanlı düşmandır bilincimizde
Ve günden güne azalan inanç
Yavaşlayan nabız
Ve boş bakan gözleriniz
Giderek soğutur damarlarında akan kanı.

Devamını Oku