ayrı yaşamlardan
farklı uçurumlara düşerken
farklı yaralardan
aynı acılar çıkabilirdi
aynı yaşamda
aynı uçuruma düşerken
Adam oturmuş
Süzüyor her şeyi,
Gözünün ucundaki aklıyla
Keyifli bir dudak bükümü yüzünde.
Ona bakanlar tedirgin,
adını koymaya kıyamadığım bir şeye dönüştün sen
koysaydım
anlayamazdım
anlatamazdım
sınırları çizilmiş bir şehre dönerdin sen
I
Aynı şeyi yaşamaktan bıkan insan
Aynı yüzü görmek için neden koşar aynaya
Kulağımızın, gözümüzün yeri mi değişir her sabah
aldırma bana
zamandan kopuk
bir yer arıyorum
sesli cümlelerde
bana uzanacak
cümleler arıyorum
anı biriktirmeyi bırakmıştı
şimdi gözden geçirme zamanıydı
buna vakti kalmadı
bir yıl idare ederdi
Gösterişsiz kelimelerle anlatırız kendimizi
Yalnızlığımız, yalınlığımız, yavanlığımız
Kimsenin aklına gelmez bu sözlerde yaşadığımız.
Gösterişli kelimelerle saklanırız
Artık anlıyorum.
Artık bir yüz çizmiyorum yalnızlığın kibrine
Ya da kelimelerle boğulmuş bir anlamın peşine de düşmüyorum.
Kim kime benziyor oyunundan sıkıldı gözlerim artık görmüyor.
Tanıdık bir sesin içinden de kendimi aramayı bıraktım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!