başından geçenler
yaşamında bir soykırım gibi
mumyalanmış ölülerini
hafızasından dökerken
toprağa dönüştürdüğü ayrıntıları çürüterek köklerini besleyen
ve çürüttükleri içinde çürüyen
Hep yalnız öleceğinden korkardı
Bu yüzden yaşarken hep kalabalıkta gezerdi.
Yine de yalnız öldü
düşünmüyor değildik
düşünmeye değer hiçbir şey bırakmadık geriye
düşünmeye değer herhangi bir değer yoktu içimizde
değerimiz yoktu artık hiçbir düşüncede
düşünmüyor değildik
düşünmek artık vazgeçmek için yol alıyordu bizde
düzen bir tek insanda tuzaktı.
zeus başıboşluğunda
çalım satarken insana
thales bozmasaydı
‘’su’’yla yıkayabilir miydi?
eğer içinde insan yoksa
işte o zaman
seyreltmeden içersin yalnızlığını
kendini kusarak her defasında
yaşamında acı bir tatla
Ey kalabalık
Kendimden kaçtım size sığındım
Bana ait soru sormayın
Ey kalabalık
Bir mülteci gibi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!