Melek Kılıç Şiirleri - Şair Melek Kılıç

kim senle kavgaya tutuşuyor?
o kim
hangi kimlikte
karşına çıkıyor

I

Kitap kurdu
Hayatı yaşamadan öğrendi
Yanlış gösterdi
En güçlü yanının kırılgan olduğunu

konuşulacak tek şey artık kuşlar ve böcekler
kuşların kanatları, böceklerin yuvası...

Gülemedik gözlerimizle
Göremedik hiçbir nesnede kendimizi
Bilmeden güzelliği
Hiçlikte varlık sevdasına düşerken

Kolay değil taşa dönüşmek
Kendini putlaştırmak
Dökülenlerden yarı tanrılar icat etmek

Herkes masumiyet arıyor, bir gözü yargıç, bir gözü cellat
Herkes hüküm giyiyor
Merhamet yine kendilerine kalıyor

Ses tufanı
Kelepir övgüler
İthalatı bekleyen alıntılar
Ölümlülerden kalan sonsuz vaatler
Ve

soru işareti olmadan
ünlem işaretiyle donatmadan
üç noktalarla sorunları uzatmadan
üçüncü şahıslara danışmadan
birinci şahıs anlatsa kendini
ne güzel olur cevaplar

ne kadarsam o kadar inanıyorum
tanrıya da
insana da
anlayabildiğim kadar düşünüyorum
gerisini umut ediyorum

Ustasını öldürmüş bir çırağın
rahatlığıdır ölçüsüz konuşmak.