Çok azar işitmişimdir annemden.
Salyangozları toplayıp eve getirişimden.
Arkalarında bıraktığı iz
Çocukluğumun ütopyasıydı.
Ölümsüzlük arzusu
gökkuşağını başında taşıyan yeryüzüm
toprağı gökyüzüne dönüştüren yamacım
başkasının düzlüğü boş ve çorak
senin yamaçların yeşilin bin tonuyla bezenmiş
senin bahtsızlığın ayağı yorulmuş olanın
göze alamadığı korkak gözün körleşmesi
Seni sevene kadar bendesin
Bendeki kadar tam değilsin artık.
Tüm eksikliklerini tamamladım
Mükemmele yakın bir şeysin bende
.
Davetsiz bir misafir değilsin
Serserinin korktuğu, hayat değildi
Korkacağı şey
Hayat diye verilmişti
Bu yüzden kabadayı gibi gezerdi
Şimdiki zaman kayıp
An' ların dışına çıkmış her şey
Gelecek geçmişin belleğinde
İzini kaybetmiş çoktan
El yordamıyla ararken
Gözünün ucunda kaybolmuş gitmiş
hepimiz suçladıklarımızın içinde
masum olmanın yolunu bulduk
ya nedenleri çoğaltıp sonucu kendimizden uzak tuttuk
ya da nedenleri azaltıp sonucu kendimizde eksik bıraktık
sonunda
bu oyunda
kimi sözcükleri ezdi kendiyle
kimi eğildi aldı temizledi koydu kendinden en yükseğe
kimi kıyamadı dokunmaya sakladı derinliklerine
kimi dilinin ucunda taşıdı değerini bulduğu yerde harcadı.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!