Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Deniz sığ
Ama dalgaya serzenişte
Martılarda yok
Çölse
Susuzlukta bile
Kaktüse

Bir kaktüs çiçeği
Dikenini ansızın batırırsa
Nedenini bilemezsin
Aşk ispat ister
Özürse telafi
Kalbinin ağrısını bilirsin de

Kaktüs sevince
Yaralar ama
Bildiğim o da bir çiçektir
Sonuçta
Kaktüs iyi midir
Diyemem ama

Elleri çiçek tutan bir yetişkin
Ama kalbi hala çocuk
Kıyılır mı o çiçeklere
Neden kıydın be çocuk
Gülümserim düşününce
Sarı papatyadan

Bir bulut çiziyorum
Gözlerim kapalı
İçinde sen gülümsüyorsun
Birazdan sağanak olup
Yağacaksın üzerime
Gözlerim coşarken

Ay pencereme komşu
Zifiri karanlıkta
Korkmuş yerde sarı yapraklar
Dalganın sessizliği ürkütücü
İnci çıkmaz her istiridyeden
Dercesine susmuyorlar

Kalbimi eğrisi
Doğrusu derken
Ayrıldık işte
Gün batımında
Yalnızlığa kulaç atıyorum
Kendim oturmuş

Bir rüya görsem
Sesin titrer sesimde
Sana gelirim
Ufukta sabah yokken daha
Ben seni giyinirim
Acılar birikir içimde

İçimden bu aralar
Böyle şiirler
Yazmak geliyor
Karına zarar
Şair bilirsin

Bu akşam şöyle
Şiirlere bir göz attım
Hepsi kahırlılar
İstanbul'da kar var
Sahi orda nasıl havalar
Mısır patlattım