Melek Dalgıç Şiirleri - Şair Melek Dalgıç

Dal kırıldıysa bir kere
Onarılmazmış
Biz susar şiirler konuşurmuş
Sanki
Gündüz gecenin koynunda
Uykuya dalmış

Yaz bahara küsmüş
Uzun sürünce
Geç geldi diye
Demiş ki dost musun düşman mı
Bahar demiş
Nasıl gördüğüne bağlı

Yine bayram olsa
Ben çocuk olsam
Dolaşsam
Eski adet usulde
Şeker toplasam
Sıcaktan eriyen

Sahra çölünde kavrulup
Dolaşırken yüreğin
Yıldızlar yarenlik eder
Derin bir yankıyla
Yalnızlığına
Mazi bir yara kalmış

Bazen bakarsın da değdi mi
Bunu düşündüysen
Değmemiştir
Şimdi küskün bende anılar
Keşkelerim
Anneme yaptığım haksızlıklar

Yıldızlar küsmüşse geceye
Gece mi suçlu
Mavi koylarda balıkçılar
Elleri boş dönüyorsa
Sandal mı
Kirpiklere uyku düşmüyorsa

İçimdeki hicrana
Sordum seni
Eskimiş acılarım
Engellere sordum
Yıkılmıyor çitlerin
Kalbime sordum

Gölgeler inerken geceye
Kış uykuda
Beni hiç mi
Unutmadın sen
Şimdi unutmasan
Kimin umurunda

Unutmak mı kolay unutamamak mı
Hangisi
Yalnızlıkla savaşırken
Aklına gelmiyorsa
Anılarda dahil sessizliğinde
Merakta edilmiyorsa

Geçmişten tanıdık bir yüz
Baktım da kalbime
İçinde yok gibisin
Bir kıssaydın geldi geçti
Maziden kalmış
Kalbimin ucuna ara ara battıkça