Melek Ayaz Şiirleri - Şair Melek Ayaz

Türkü sustu dudakta,
Sazın küstü duvarda,
Ses vermez oldu tezene,
Mor menekşeler düştü,
Karanfilin peşine,
Can gardaş,

Sen gideli,
Yüreğim,
Ağıtlarda,
Türkülere,
Asılı,
Kaldı...

Bir liman görürüm,
Yelkenler, kürekler dolu,
Az önce yorgun düşmüş,
Denizin dalgalarından,
Azgın dalgalarıyla denizin,
Yorgun düşen yelkenli gibi,

MéZEKIN
Méze kın ka
Kırın a vı bıra yé mın
Der é çand i dıl é mın.
Lı terıkand Qulıng é asma na.

Bugün ağlamaktayım dostum.
Bir bilebilsen...
Bir bilebilsen içimdeki volkanın nedenini?
Zincire vurmuşlar kanatsız kuşlarımı!
Duydun mu dostum,
Çocukların yüzündeki gülüşleri,

Sizdiniz hüznümü diri sevinçlere döndüren,
Sizinle yol bulurdum, sizinle yenilerdim kendimi,
Yüreğimdeki derin acıları siz silerdiniz,
Sıcaklığınızla eriyip yok olurdu karanlık mevsim.
Mutlu olurdum varlığınızla, her gün yeniden doğardım,
O deli çağlayanlardan süzülüp gelen,

Her günbatımında, hüzün sarar beni,
Akşamın karanlığı, yalnızlığımla boğuşur.
Alır başımı giderim, hayallerim elimde.
Her gündoğuşu, yeni bir telaş başlatır.
Bir koşuşturma taa günbatımına sürer.
Kovalar beni sevgisiz, saygısız merhabalar,

Ankara 2004...
Kızılay sakarya
Sokak başında bir kız çocuğu.?
Yalın ayak
Bakışları ürkek
Ve elleri titrek

Sancılar kımıldar iki yanımda durmadan,
Yüzer çevremde ele gelmeyen hava gibi,
Duyarım yüreğimde yananını, tutuşanını,
Tedirginlikler salar içime sonsuzca,
İşte böylece gideceğim tanrının yanına,
Yorgun tedirgin soluk soluğa ağlayarak,

Baranım ben kirvem
Özlem dolu yollar uzak,
Bilirim kirvem.
Yüreğinde minik bir kuş kanatlanır,
Baranım ben kirvem.
Her yerde yağarım dolu dizgin,