Gül ağacı; diken dolu,
dikenlerden gülün yolu,
korur diken kolay değil,
bülbül gibi sen; sev, sevil...
Güle diken bülbül çoktur,
Gönlüm benim zor içinde,
Taşa çaldım taş içinde,
Yangınlarım kor içinde,
Açtım baktım, yar içinde...
Zahir! Gönle yalan dolar,
Adaletin bu mu Dünya?
Terazide su tartarsın,
Havanını boş döversin,
Terazide olsa senin,
Zübük kaldın, zübük Dünya...
Adalete hep yanarsın,
Senfoniden yeşil çalar
Ohh ne güzel orman dağlar
Ağaç kesme insan ağlar
Fidan ağlar yürek dağlar.
Bugün yarın benim deme
Duygusallık ağlatır,
kim demiş:
'İçin kan ağlarken,
yüzün gülsün.' diye,
mahkum değilim ki,
hapise;
Girse aşk yakar onu, gönül akla girmez,
Ezilir, nakavt olur; akl ile gezilmez.
Aldatmak iblis işi, safa girme sakın sen,
Bumerangdır döner sana, safına girersen,
Ne aldatan bir gönül, ne de aldanansın sen,
Aldatmak haramdır, uyanık ol aldanma sen.
Gecenin karanlığında kaybolurken,
Gökteki Ay, yıldızlar,
Neredeydiniz?
En parlağınız,
Annem,
Hep yanımda...
Damladan ibaret ırmak,
kavşağını dönerken,
an' da
gizli kalır katresi...
Geçmiş zaman içinden,
Sevdanın yükün de
Ezilirken kalbime
Mütefekkir;
Hayalimde gezinirken
Düşlerime konuktum.
Düşünceden devrimlerim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!