Aşk kadeh de beyaz görünür
İçine girersen şarap görünür
Olmaya oyunun mayın bölünür
Kırmızı fistanın yavan görünür.
Bakışın ruhuma değmeli okun
Çocuklar gibi şendik, oynar iken hayata
Kendimiz gibi sevdik, kendimizle gülerken
Dışarısı mı? Bilemedik, sezdirmedi bu hayat
Soğuk görmeyen gözüm, görünmedi yerde mar.
Riya yüzlerden soğukça öğrendik, ayrıldık
Gözlerinin hapsindeyim
Gecelerimi aydınlatan
Güneş olsan gözüme
Ilgıt ılgıt esen
Seherdeki yeller gibi
Serinletsen bedenimi.
Unutturan gecenin bir şafağı var elbet
Umutlar tükenmedi kalbur üstü hürriyet
Karanlık hançerine direnen mecburiyet
Balyozunun altında ezilirken art niyet.
Gamlara büründüren iklimim hüsnüniyet
Siretten görünen gülü sor bana
Alların içinde kanda yerdeyim
Beyazdan kefeni giyindim cana
Mezarsız, mekansız handa sırdayım.
Kendini bilmeyen! İsyanın yerde
İnançlarım, fikrimden
Kaç aydınlık var heybemde?
Karanlıklar dünyasında
Gece, gündüz, sıralanır ardınca
Geçmiş zamandan kalan
Dünyayı dolduranlar iğnenin yıldızında
Gecenin yıldızları; gönül ili, yurdunda
Karanlıkta amanın gözü aramaz ışığı
Hakikati görenin sessizliktir kaşığı
Şehre dağılan sis bulut olur unutma
Derininden sığına okyanusun kurutma
Hapishane çilesi mi?
Bedeninden dönen sana
Özgürlüğün sınırlı
Yaşamını tarif eder
Devekuşu misali
Kanatların ağırca.
Yürüyen bedenim, yalnızda kaldım
Arındım, soyundum, üryanı buldum
Hasretten pranga eskittim durdum
Bir bilsen, bir bilsen kendimi buldum.
Aklımdır kalbime kulluğa giden
Zahiri tatsan da yetimdir mana
Uğraşır durursun yıllar boyunca
Gece ne gündüz ne sorar durursun
Adem ne, insan ne arar durursun
Sevgiden aşkdan uzaksa gönüller
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!