Kızma paşam kızma bir sualım var
Bu savaş bu tanklar bu toplar neden?
Dağlarda duman evlerde şivan var
Manşetlere yansiyan haberler neden?
Kizma paşm kızma size sulım var
Em gundî ne û cotkar
Em xebatkar û karker
Nav barê me de roj e
Em têkoşer û dozvanin
Em kedkar em xebatkar
Yanan ateş çok yanıyor yılar oldu hiç sönmüyor
Yürekleri alev sarmış tüm gözyaşları çağlıyor
Sivas ateşi sönmedi ah yakıyor alev -alaz
Has güllerin mor bahçesi gece gündüz hep ağlıyor
Yakan ateş yakan alev yine bize ağıt acı
Kizirandin,qewirandin
Goştê me tev qelandin!
Gundên me ber gulanin
Ax welatê me şelandin
Wêran kirin malên me
Zimanê me Kurdan pir şirîn e
Di nav çar devokan de dimeş e
Soranî û Goranî a din jî Dimilî
Yek jî Kurmancî ye ew jî geş e
Zimanê me Kurdan tim jî xweş e
Astronomiye, matematiğe,
Bilime gönül veren!
Mevlâ’ya yürekten bağlı;
Halkları dost, zalimleri düşman,
Yoksulları, emekçileri kardeş bilen,
Şeyhlerin hassı Simavna’ lı Şeyh Bedreddin,
Vurgun yiyen yüreğim,
Sel sel oldu gözyaşım;
Ben coştum yine Fırat mıyım, Dicle miyim?
Direngen bir yürek bende,
Ben taş mıyım, can mıyım?
Zalimler sardı her yanı!
Tarumar eylemişler, Taksim’i zorlamışlar
Çok yöne yönelmişler; hem yıkıp hem yakmışlar
Dünyada yok böyle şey hep kana susamışlar
Yaşlı, genç dememişler hunharca saldırmışlar
Halkların tüm gençleri tek bir vücut oldular
Yakan dehşet, zulümdür ciğerimde hep kanayan
Yüreğimi de dağlayan beni halklara bağlayan
Gönlümde ki akan, coşan aşkın alaz alevidir
Benim sevdam böyle bir aşktır halkları kucaklayan
Ben ne Tahir ne Yusuf’um ne Sîyabend ne Emrah’ım
Ağrı'da bulut yok,
Ağrı'da sis ve soğuk yok
Kağızman'a vardım
Kağızman yağmurlu
Arasa baktım,Aras çamurlu
Aras küskün,Aras dargın
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.