Nav berê min de jan û birîn e
Ser axa min de gazî û qêrîn e!
Ez ber gullan ez ber topan im
Axa min de hewara kurdan e..
Hewar hewar daê dîsa hewar
On beş Şubat sabahı yanan bir meşaleyim
Bedenimden yükselen al alev sardı beni
Özgürlüğün sevdasıyla ateşim gürleşti
Yana yana döne döne güneşe ulaştım
Beni yakan kibrit değil faşizmin zulmüdür
Bu yol ince uzun bir yol, düşman ne anlar barışta
Biz dört beden tek yüreğiz bu kirli, kanlı savaşta
Faşistlerin korkusuyuz, cop, sopalar sökmez bize
Diyarbakır zindanında otuz beşinci koğuşta
Dadandılar etimize, göz diktiler canımıza
Ekmeğim yok ve aşım!
Yok tek dikili bir taşım
Dertli olan dertli başım
Ben işçi köylü emekçi
Ben çalışıp,çabaladım
Lo dilo de rabe dem berva biharê ye,
Av jî li qeşeyan filitî,piling kete axê!
Êdî em rêwîne rêwî yê çiyaê Şingalê;
An jî emê berê xwe bidin hêla Qersê.
Lo dilo bihar demsaleke zehf xweş e,
Ben yürekten kopup gelen gerçek sözcük
Ben sevda ben sevgi ben o bilinen gönül!
Ben akar dökülürüm mecrama,bendime...
Barışa,kardeşliğe,özgürlüğe giden yollara..
Ben hece ben sözcük ve anlamlı her kelime
Gülücükler topladım
İlk konuştuğu kelimesi “anne” olan
Bir çocuğun yanaklarından
Gamzesinin ta orta yerine
Sımsıcak bir yürekle
Öpücükler kondurdum
Derdime çare yok ilaçlara ne fayda
Yaram derin neşter,bıçak neylesin
Derinden derine gelen acılar bende
Bana bu derdi,acıları verenler utansın.
Doktorlar,tabipler,hekimler toplandılar
Em tu we bawer nakin
Kêfa me qet we re nayê
Gelê Kurd we ceriband
Piçke qencî ba we tune.
Salixê we çawa bidim?
Beni benden almayın yüreğim kan akıyor,
Şu süren kirli savaşta!
Van gibi Şirnak gibi, Tatvan gibi;
Ökseye düşmüş bir yavru kuş misali,
Kurtulmak için direniyorum!
Özgürlük deyip
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.