Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ben yürekten kopup gelen gerçek sözcük
Ben sevda ben sevgi ben o bilinen gönül!
Ben akar dökülürüm mecrama,bendime...
Barışa,kardeşliğe,özgürlüğe giden yollara..

Ben hece ben sözcük ve anlamlı her kelime

Gülücükler topladım
İlk konuştuğu kelimesi “anne” olan
Bir çocuğun yanaklarından
Gamzesinin ta orta yerine
Sımsıcak bir yürekle
Öpücükler kondurdum

Derdime çare yok ilaçlara ne fayda
Yaram derin neşter,bıçak neylesin
Derinden derine gelen acılar bende
Bana bu derdi,acıları verenler utansın.

Doktorlar,tabipler,hekimler toplandılar

Em tu we bawer nakin
Kêfa me qet we re nayê
Gelê Kurd we ceriband
Piçke qencî ba we tune.

Salixê we çawa bidim?

Beni benden almayın yüreğim kan akıyor,
Şu süren kirli savaşta!
Van gibi Şirnak gibi, Tatvan gibi;
Ökseye düşmüş bir yavru kuş misali,
Kurtulmak için direniyorum!
Özgürlük deyip

Ah beni beni beni beni oy dertler sardı beni
Ey hak, hukuk diyen kardeş uzat ver o dost elini
Ne idüğü belirsizler halkları sömürüyorlar
Gece bitti gün doğuyor, sende uyan gör ezeni

Alev, ateştir hep piştim şu yüreğim derin yandı

Biz tohum eker
Toprağa gül diker
Dağlara sarılır yamaçlarına
Elle,tırnakla pınarlar eşer
Su taşırız özgürlüğe!

Gözlerimde yaş akıyor
Ciğerime kan damlıyor
Bu ne işi ne dümendir?
Hırsız,arsız bey oluyor.

Bizi sömüren bu düzen!

Allı turnam eğer bizim ele gidersen
Şayet bekleyip de beni sual edersen
Sevdiğin tüm göller, çayırlar hatırına
Sen beni de al götür, Mevla’yı seversen

Allı turnam bırakma beni bu yerlerde

Yalan, riyaya nedir bilmem varsın olsun kurtlar, itler
Para-pula önem vermem gülen bir yüz bana yeter
Dostlar, canlar bana gelin kimlik-inanç nedir sormam
Budur benim esrar, gizem dürzülük ölümden beter

Dizelerde yürek sesim, sinemde çığlıklarım var