Bu can sevgi pınarıdır
Yüreği dost kapısı,
Ey gözüm.
Bu gönül pek yepelek
Her dem narin,zarif..
Saygıda kusur etmez,
Bir haykırış,bir çığlık,
Dağlara duman inmiş!
Oy kardeş can kardeş,
Kara gün dile düşmüş!
Ne edem can ne edem,
Dîsa li min êşe, jane kula dilê min zehf kûr e
Qembela min de çar gule, birîna min jî sor gul e
Xwîn jî li min diheriqe wek newalan û robaran
Ez rêwîyê ser van çiyan azadî min re evin e
Ne Havîn e ne Bihar e hemü rêjav miçiqîne
Eğer yüreğinde sevgi bitmişse
Midene haram lokma girmişse
Sende iffet,namus kalmamışsa
İnsan olsan neye yarar ey gafil?
Eğer zemin altından kaymışsa
Erdugan’ê mêrkuj bê mejî bê ramane
Agir barand axa me bi teqînya topane
Eman eman oy eman çiya-banî şewate
Tunebûna malane, mirina zarokane
Erdugan’ê xwînxare neyarê me Kurdan e
Bedeninde çift mermi, ayağı tanka bağlı
Misketleri dağılmış gömleğin önü kanlı
Ağlama küçük Hasan yürekleri dağlama
Yaranda çok derinmiş Şahidin Bilican Dağı
Bulanık duman duman her yere mermi yağmış
Ez zelûlum ez rebenim
Derd girane ez dinalim
Dil jî xemgîn birîndare
Ziman jî min venagere
Ez evîndar û sermestim
Gün oldu
İliklerime kadar
İşleyen ayazı
Zemheri’de
Çarıklarımı ite kaptırdığım
Günleri gördüm
İşçiyi-köylüyü uyandırdık
Patron,ağayı huylandırdık
Meydanlarda ve alanlarda
Bize tazı,köpek saldırdılar.
Halimiz,ahvalimiz yaman
Bihara me de rabe were
Van berf û qeşa bihelîne
Ez xerîbê van bajaran me
Min biparêze û bihewîne
Biharê were were êdî bes!
hakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.