Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Etmeyin ağalar eylemeyin beyler
El vurmayın bu güzel bahçemize
Çok deryalı yedi kıta üç ummanlı
Gülleri,bağları olan şu dünyamıza.

Ey ağalar el vurmayın cihanimiza

Biz işçi ve biz köylü!
Biz halkların ordusu
Kadın,erkek neferler
Biz özgürlük yolcusu

Hep korkusuz,kararlı

Sen çiğdem ek bende nergis
Toprağı eşerek biz
Bekleyelim bahar, yaz’ı
Tohumlar çillensin
Filizler yeşersin
Her yere güneş doğsun her yere yaşama dolsun

Gül tenli,güneş yüzlü ve Malkaralı
Tatvan,Maraş,Toprak kokan bacım
Seneler oldu ben şu özgür dağlarda
Özgürlüklere koşan halk devrimcisi.

Saçların karasına kurban olduğum

Leyla sen Kürt kızı!
Sen barış annesi,
Sen zindan mahkûmu
O kıdemli tutsak.!
Demir parmaklıklar arasında
Yarınlara umutla bakan

Ez şirikê devê çavkanîya
Û ava boy çem û newala
Xum xuma mine dikişim
Ez şev bi rojan diheriqim

Birehên bin min pir kûrin

Hangi dönem gül, gülistan,
Hangi zaman yoksullara huzur getirecek?
Hangi güneş ırklara, inançlara, dillere,
Renklere, böceklere, cinsiyet farklılığına bakmadan
Herkese ama herkes eşit doğacak?
Birde merak ettiğim,

Ah kadın vah kadın!
Yürekten seven kadın,
Hava, su,ateş kadar…
Toprak gibi kutsal,
Gülden daha nazik olan insan!
Toplumu sınıflı,

Hep dört gözle beklerim baharı, sıcak yazı;
Kirpiklerinden umut güneşi topladığım,
Her bir bakışında koca volkanlar patlayan!
Ama hep yürekli Diyarbakır kızı Rewşan.

Her güneş batımında başlayan bir talanda,

Yine ulu dağların başına karlar mı yağdı
Mor sümbül veren o bağlara kış mı geldi
Yaz geçti bahar oldu buralarda sıcak var
Oralarda halen bitmeyen kış mı var oğul?

Oy can oğul Kars’ta kara kış gitmedi mi