Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Etmeyin ağalar eylemeyin beyler
El vurmayın bu güzel bahçemize
Çok deryalı yedi kıta üç ummanlı
Gülleri,bağları olan şu dünyamıza.

Ey ağalar el vurmayın cihanimiza

Biz işçi ve biz köylü!
Biz halkların ordusu
Kadın,erkek neferler
Biz özgürlük yolcusu

Hep korkusuz,kararlı

Sen çiğdem ek bende nergis
Toprağı eşerek biz
Bekleyelim bahar, yaz’ı
Tohumlar çillensin
Filizler yeşersin
Her yere güneş doğsun her yere yaşama dolsun

Leyla sen Kürt kızı!
Sen barış annesi,
Sen zindan mahkûmu
O kıdemli tutsak.!
Demir parmaklıklar arasında
Yarınlara umutla bakan

Gül tenli,güneş yüzlü ve Malkaralı
Tatvan,Maraş,Toprak kokan bacım
Seneler oldu ben şu özgür dağlarda
Özgürlüklere koşan halk devrimcisi.

Saçların karasına kurban olduğum

Hangi dönem gül, gülistan,
Hangi zaman yoksullara huzur getirecek?
Hangi güneş ırklara, inançlara, dillere,
Renklere, böceklere, cinsiyet farklılığına bakmadan
Herkese ama herkes eşit doğacak?
Birde merak ettiğim,

Ez şirikê devê çavkanîya
Û ava boy çem û newala
Xum xuma mine dikişim
Ez şev bi rojan diheriqim

Birehên bin min pir kûrin

Yüce başlı karlı dağlar yüreğime acı doldu,
Yel estikçe rüzgâr vurdu beni bu hallere koydu;
Al güllerimi yoldular, beni dertlere saldılar…
Hep ah û zar ağlıyorum gözlerimin feri soldu.

Çoktan sevincim tükendi, hep dövünüp ağlıyorum,

Ez dengê gelanim,xule xula avanim,
Çem û kanyan de dikişim wek dilan;
Salane ez heme,dîroka min jî kevne,
Bûyûna Azer,mirina Nemrut diznim.

Ez li Ararat’ê tofana Nuh xelaz bûm!

Hani o söylenenler,
O vaatler nerde kaldı?
Hani barış,demokrasi gelecekti!
Analar ağlamayacak,
Ülkede insanlar gülecek.
Her gün bayram olacaktı!