Dövünen kadın ağlıyordu
Feryadı karışmıştı ağıdına
İçin için hüngür hüngür o
Elem,acı,kederle bağıra bağıra
Yanı başında uzanan kavak ağacı
Polenler döküyör
Hele bakın zalimlerin ettiğine
Şu yanan yuvalar neyin nesine
Toprağa düşen candır,bedenler
Acımla yıkıldım melülüm yine.
Kanat çırpıp uçan telli turnalar
Uçan kuştan esen yelden seni sorduğum
Daima resmini koynumda saklı tuttuğum
Haylı yıllar oldu,sen yuvadamızdan gideli
Gel gel kurban olduğum canım yavrum gel.
Bahrlar,yazlar nice kış peş peşe geçti gitti
İnce ince yağan kardır, sağdan soldan esen yeldir
Ne odun var nede kömür, gözyaşımız akan seldir
Kimi zengin kimi fakir, kimi çok aç kimi toktur
Parsellenen şu dünyada vurgunu vuran zengindir.
Kimi hacı kimi hoca, her yıl koşar gider hacca
Derd li min giran bû hê jî ez li vir im
Nav xem û xeyalan de ez tim dihelim
Dîsa min heware min gazî min qirîn e
Û tim veşartî nav dilê xwe de digirîm
Oy dil çerxa xerîbîyê tim jî şikestîye
Bilbila min çi dinalî?
Ez qurbana wî dengî
Roj çû ava me êvare
Lo dîsa me dibe tarî
Bilbila min tu dinalî
Bu direniş onur kavgası
Bir yaşamın başlangıcı
Bu isyan bu uyanış
Bir köleliğin sonu
Bir halkın dirilişi
İnsanca bir yaşama
Anne, canım anneciğim
Şefkat dolu yüreğin
Nurdan kanadın
Melek misali güzelliğin
Bakışların şafak şafak
Çakmak çakmak
-
Ümmü Eymen
Tüm Yorumlarhakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.