Ah gençliğimi çalan zalim yıllar,
Ne ettin bana? Kapandı tüm yollar,
Ömrüm tükendi yüreğim de yandı,
Vah gözlerimin feri de kalmadı.
Ömrüm ölümün dönülmez yoludur,
Çûme nav wan zozana
Kanî,newal,ber bêrma
Zevî,mêrg wan kulîlka
Jor de dengên qulunga
Quling hatin tof,refan
Nuh’tan bu yana sermaye sömürü dünyası
Tüm halklara hiç yok biraz faydası
Daim kelepçe vurulmuş nasırlı ellere
Özgürlüğe vurulan tüm zincirler halkası
Vurgun vuranlar hep şu göbekli bey, paşalar
Yürekten yüreğe sevda ateşi
Hep çağlar akar gönül nehrinden
Akar da akar sevdayla aşk ile
“Sevgi yoksa eğer yaşam yavandır” der
Aşk bir gönül işidir yüreğini al gel
Oy keşke ayrılık olmasaydı
Şu yüreğimde yanmasaydı
Kınalı küçük yavru serçem
Bana gün ve yaşam kalmadı!
Döne döne şu baş ücümda
Atılan bomba atılan kurşundur
Tetiği çeken ise parmaklar
Yağan yağmur değil
Kar değil
Sıktığınız kurşunlar
Kalk oğul kalk gidek
Yolcu yolunda gerek
Kurban olam boyuna
Sarıl bacına öpte gidek.
Şu ayrılık olmuş yasa,
Zoru dayatan
Soğuk ayazlı geceler
Bir sabahyıldızın
Firari bakışlarından
Gönlümce
Baharı, yazı yaşamak olsun hakkım
Ez virim tû jî wirî
Rebenoka diliê min
Rê dûre,roj jî kine
Êşe,jane li ser min
Xeyalê te tim ba min
Sebra nav dilê min
-
Ümmü Eymen
Tüm Yorumlarhakikaten duygu dolu ders verici nitelikte bir şiir, kutlarım.