Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Ağ ez xemgin ez rebenim
Dermanê min jî welatê me
Ax ez dîn im û dil bengînim
Evîna min ew gula geweze

Ez dikişim lo şevan û rojan

Dünya kan ağlıyor,Filistin yanıyor!
Ölüm gelmiş ölüm yine kol geziyor,
Musalla taşları kırık,tabutlar yanık,
Gök duman duman Filistin yanıyor.

Ortadoğu hep böyle vahşet yaşıyor!

Em rabûn rabûn rabûn gelên kurdan tev şabûn
Me re şêne û şaî, qadên me jî tijî bûn
Ez qurbana koma me mêrin, jinin, zarokin
Şadîmanî ya meye ev roj me re bû hebûn

Hatin hatin tev hatin gelên kurdan pir hatin

Tu Qaqizmana dor gulan
Tu hîv tu stêrê nav şevan
Gerdana ber çemê Erez
Tu axa şêrin warê şêran

Qaqizmana kew,kevoka

Ev çi hal me qevîmî
Dil bîrîne çav tevizî
Ev rewşê reng reşe
Dil,jiyan,roj meliqî

Ev ne hal lo ne tişte

Gözleri zeytin karası geleceğe umut saçan
Gamzeleri kan deryası, yaraları güller açan
Mor dağların eteğinde yıldızlara gülümserken
Obüslere hedef olan Qileban’lı küçük Zilan

Ölüm gelmiş kol geziyor! tüm mermiler can alıyor

Dünden kalan kavgamızla
İsyan ateşini yaktık biz
Yaşama olan sevdamızla
Özgürlüğe koşuyoruz
Ölümüne
Zindanlarda

Dur durak demeden,
Yelesinden tuttuğun
Üzengisiz, eyersiz,
Özgürlük güneşi süren
Ey atlı!
Telaşın, koşuşturman yarınlara mı?

Hevrênin û pêşengin devê wan de kilamin,
Salane ser çiyanin rêberin, xwendevanin…
Xwestinên wan welate; dil hesin dil polatin,
Çentê wan de pênûsin, milên wan de keleşin.

Hevrênin û pêşengin hemû jî şoreşvanin,

Rohilat û roj hat hilat
Rojava heta serhat
Havîne dem jî bihar
Gul,zozan,dile welat

Deme dem ev deme