Mehmet Çobanoğlu Şiirleri - Şair Mehmet ...

Arı sever hep yol gider çiçeklerde toz toplar
Gül dolaşır polen emer döner kovana döker
Koza örer oğul yapar larvası arı olur
Tüm dertlere derman olan petek petek bal verir

O küçücük karıncalar hep azık peşindeler

Bahar mısın yaz mısın, can mısın canan mısın?
Güneş kadar sıcaksın, volkan mı yürek misin?
Şiirlerde, mısralarda ismin çok yazılı,
Gül, gülistan Kağızman ey Türkmen, Kürt diyarı

Ey Kağızman Kağızman bağ, bahçesi çayırlı,

Ne bahar ne yazım nede bir gülüm kaldı,
Kara kış tez geldi yine bu yollar dumanlı!
Sıla özlemi yüreğimi sardı ben yine yaralı;
Ne takat nede güç ve nede dermanım kaldı.

Yaş geldi geçiyor lâkin ömür kısa sıla uzak,

Ez rebenok ez xizan, derdê min jî giran e!
Felek hat, li min qelibî, êş û jan jî li ba min
Ezê bêkes û xerîb, bextê min jî ne tu bext e;
Ez westiyam, betilîm, derd jî li min fetilîn.

Jiyana min bû boran, bihara min jî nehat! !

Ez dixwazim erdê me warê me hat bîra min
Min berhevkin, serhevkin derê dilê min vekin
Xerîbî jî tim kule wek gurekî xwîn xware
Dilê min de welat e nav de gora min vedin

Kurdîstan hat bîramin hûn qet mekin şîna min

Nêçîrvano lo nêçîrvano
Mal xirabo li qetilvano
Tu pir hov tu pir beterî
Mîna guran û wawîkan

Nêçîrvano lo nêçîrvano

Tu gulî tu lilozî te me re Havîn anî
Tu xweşî û şirînî tu binefşa gewezî
Nav te de adanî genim,ceh,hingive
Mîna axa welatê me tu dil tu jiyanî

Tu canî û giyanî tim hebûna gelanî

Xuşe xuşa robaran û kanîyane
Leme lema germa nav hemû dilan e
Keda milê cutkaran û karkeran e
Tim pêl û pêl warê me de diheriqe.

Êdî qut bû hêdî hêdî şev diqede

Bir karakışın son fırtınasında
Sırtlanların…
Homurtuları arasında
Kalan son nefesimle
Sana sarılmak istiyorum
Kan emici yarasaların

Keçê were dînê were, demsal sare zivistane
Her der mije û dûmane dengê guran, wawîkane
Reşa minê qemera min; gula minê rûkena min
Baran barî çilk lê hûre, kirasê te pir zirave

Keçê were me derenge, nesekine derva sare