Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Kelimelerin gizine sığındım
Belki saklarlar diye, yanıldım
Her bir hece beni açıkladı
Karabasanlarım kucakladı

Zevzekçe biliyorum halim

Kendini beğenen
Bir insan vardı
Dünyada yaşardı
Düşüncelerini
Üstün sayardı
Başını kaldırdı

Anılarımı noktaladım şu ana
Noktadan çizik çizdim zamana

Çiziğin bir yanı eskim
Çiziğin diğer yanı yenim

Her şey bitmeden
Değişmem gerekiyorsa değişmeliyim
Yanlışlarım varsa düzeltmeliyim

İnsanım ben
Bir özgürlük türküsü tutturdum

Şiir başlıklı kızla
Şair yürekli adam bir araya gelmemişler
Aşk olup delirmemişler
Sevgi denilen tatlıdan yememişler
Öylesine mahzun beklemişler

İnsanlar farklı
Görüşler farklı

Farklı olanlara
Kuvvetli yapıştırıcı
Paylaşım, sevgi, saygı

Aklımın ucunda olmanı istemem
Kalbimin en güzel köşesinde yer ayırdım ben

Anılarda dolaşmanı istemem
Hayatımın en güzel anlarında yer ayırdım ben

Aklın şaşmasın
Kalbin kaymasın
Günün modası bu
Zamanın kurtuluşu

Çağda neler görürsün

Etrafımda binlerce insan
Kadın/erkek, genç yaşlı
Sıcak güneşin altında
Biraz önce uğradığım
Tüm coşkuları yaşadığım
Allah’ın evi Kâbe’den

Ey insan,

Hep kendi gözünden
Baktın dünyaya,
Yaratılışına, yaşayışına
Doğduğun, yaşadığın yere