Mehmet Çoban Şiirleri - Şair Mehmet Çoban

Ter
Terim, terim terler

Yer
Yerim, yerim inler

Ayrılmak zor gerçeklerden
Benlikleri öne çıkararak
Can sağ olsun deyip geçmek
Çığlıklara kulak tıkayarak
Durdurulamayan kötülüğe
El verip aman dileyerek

Alfabetik düşündüm
Lügatteki kelimelerle
Fikir dans etti beyinde
Alfabedeki harflerle
Beni ben yapanları
Eledim sık dokudum

Barışık olmak kendimle
Barışık olmak kendimizle
Bir destansı kavgadır biline
Benimizde sürüp gider bizimle

Belki farkına varmayız çoğu kere

Hayat dört köşe
Her köşede neşe
Olsun isterdim
Ama nerede?

Elim her yere

Ey göklerin
Yeryüzünün hâkimi Tanrım

Sen kal gökyüzünde
Yeryüzüne hiç inme

Sevgiyi yudumlamalısın
Hayatın her köşesinde
Yalnızca şiirlerde
Yalnızca şarkılarda
Yalnızca söylemlerde değil

Kelimeler şaşırdı
Sözü alan dağları aşırdı

Her şey birbirine girdi
Kelimeler artık eskisi değildi

Ofsaytta kalan nedir bilir miyim?

Oburlaştıkça oburlaşan dünyada
Odağı çıkarlara bağlı insanlıkta
Ordular kurup doğalı yok ederken
Ocakların bacalarını söndürürken

Benim için dünya
Bir küçük hülya mı?
Yoksa derin bir rüya
Tıka basa karabasanla
Dönüştürülen fanusa