Ben doğdu doğalı
İncecik bir kar yağardı hep saçlarıma
Saçlarım bembeyaz,
Görünmüyor artık ufukta
Akdeniz kıyısında geçerken çocukluğum,
Alev gibi bir anne hasretiydi duyduğum.
Hisseder idim yüreğimde her an bir sızı
Gözümden akan yaşlar yanık,rengi kırmızı.
Ben bir öğretmenim
Gözlerim çakmak çakmak
Tarihten ilham alarak
Daima ileriye bakarım,
Ben ölürsem,
Annemin kucağına koyun beni,
Başım yakın olsun ayağına.
Öpeyim doya doya ayağının altını
Ve cennet vacip olsun bana.
Bütün haşmetiyle gelmişti yaz
Bağlara gidip serinleyelim dedik biraz.
Yol uzadıkça uzuyor,
Alnımdan ter siyim siyim sızıyor.
Hava parçalı bulutlu
Çiftedir gül yüzünde benler
Hayran olur yüzünü görenler
Bilenler bilir,bilsin bilmeyenler
Yanakların senin aldır sevdiğim.
Eksik olmaz yüce dağ başında kar
Ben, her insanı değil,
Yalnız İyi insanları seviyorum
Hoca,”Bu mevtayı nasıl bilirsiniz?”
Diye sorunca,herkes”iyi biliriiiz”
Dediğinde,İyi olduklarını öğreniyorum.
Gözlerimde titrek bir keder,bir elem
Kahve gözlerin bakarken gözlerime
Damla damla akarken yüreğime
Nasıl sabretsin buna kalem.
Gözlerin buram buram yayla çiçeği kokar
Gözün dkunuşu
Bütün kararlılıkları anlatan
İki kelime
Kırmızı beyaz...
Ben mehmedim ağam
Çanakkale’de Seyyit Onbaşı
Antep’te Şahin Bey,
Maraş’ta Sütçü İmam…
Vay vay vay!




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!