Ne benden anladın,ne şiirden ne şairden
Ne sözümden anladın,ne gözümden
Ne sevgiden anladın, ne ilgiden
Senin için yazdığım bütün şiirleri sileceğim
Biriktirdiğim bütün anıları yakacağım
Kurduğum bütün hayalleri yıkacağım
Sen konuşurken lal idi dillerim.
Konuşma, sus artık sus ey gözlerim!
Sen de çaresi olmadın derdimin
Konuşma, sus artık sus ey gözlerim!
Yüreğim konuşsun,söz yüreğimin!
Kapıda kilit ve anahtar,
Çayda su ve şeker gibiyiz.
Ben ona,o bana aşık…
O kilit ben anahtar
O çay,ben kaşık…
Ya siz?
Eskiden karalardı kalemim üç beş kelime,
Şimdi hiçbir şey yazamıyor
Yazacak şey mi bitti ne!
Yazsan ne olacak
Okuyan mı var?
Yazma kalemim,boşver
Geçtim kalabalıklar arasından
Bir gölge gibi.
Sağa sola bakmadan ve kimseye çarpmadan
Gören olmadı beni.
Sen yokken çok aradı gözlerim gözlerini,
Çok özledim baldan daha tatlı sözlerini.
Sen yokken taradım ben hayalin saçlarını,
Gördüm gezerken çöllerde aşkın açlarını.
Sen yokken yandı karanfil kokulu hayalim,
Ah sivrisinek vınlamaları!
Yine buldun beni,
Tâ burada,demek...
Ah sivrisinek!
Ah sivrisinek vınlamaları!
Geldin kulağımın dibine,
Kaynar anne yüreği fokur fokur;
Yaz günü çölde akan nehir gibi.
Babalar soğuk gibi görünse de
Sonradan hissedilir sıcaklığı;
Körükle ısıtılan demir gibi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!