Mehmet Cıngır Şiirleri - Şair Mehmet Cıngır

Gözüm gölgesinde
Kulağım ayak sesinde.
Daima kapıya nazırım.
İster ay sonunda,ister ay başında
Ne zaman gelirse gelsin Azrail,
Ben hazırım.

Deli gönlüm benziyor dizginsiz bir ata
Koşuyor,koşuyor aşk peşinde dörtnala
Ne söz dinliyor,ne de bakıyor nasihata
Dilerim sürçmez ayağı, menzile beş kala!

Gemi azıya alan bu deli,bu azgın at,

Bir haksızlık olduğunda
Cezbeye tutulmuş derviş gibi titrerim
Hoşgörüm yoktur asla bunda
Tutamam kendimi,aslan gibi kükrerim

Hak deyince akan sular durur

Hayat,uzunca bir cümle;
Giriş,gelişme,sonuç bölümünden oluşan
Kısacık bir hikâye…
Her hikâyenin bir başkahramanı vardır:
Bazı kahramanlar giriş bölümünde veda eder hikâyeye
Görmeden gökyüzünün yedi rengini.

Ey insan! Neyin peşindesin?
Bir ölçü vardır her işte.
“Hiç ölmeyecekmiş gibi dünya için
Yarın ölecekmiş gibi ahret için çalış.”
İslam’ın koyduğu ölçü budur işte!
Dünyalık biriktiriyorsun habire.

Öyle derin,öyle içten,öyle manalı
Bakma bana!
Öyle bir severim ki seni;
Değil ona buna,
Bırakmam seni sana.

Nerde kaldı bu bahar?
Hadi geliver gayri üşüdüm
Üşüdüm, üşüdüm çok üşüdüm…
Gitsin artık tipi,kar.
Haydi geliver gayri ey bahar!
Köy yolları çamur,mucur;

En başta ben Allah’ı severim
Sonra en sevdiğini severim.
Daha sonra gelir diğer sevgilerim…
Sana gelince merdiven güzeli
Severken seni kalplerin en özeli
Bir vuruşta kırıp parçaladın onu

Sevgilerimi paylaşabilirim
Üzüntülerimi paylaşabilirim
Acılarımı paylaşabilirim
Ağzımdaki lokmayı paylaşabilirim
Paylaşabilirim hatta
Paylaşmam gereken

Atsan da üstüme sevgiyi kürek kürek
Neye yarar kupkuru bir sevgi
Yoksa içinde bir parça yürek…
Baklava kıvamında bir sevgi için
Sevginin hamurunu, özleşene dek
Bir parça yürekle yoğurmak gerek…