Katlayıp da biri, bine
Şu dünyaya küstün yine
Şükret hele ahvaline
Mahzun olma deli gönül
Üzülme kar, boran diye
Sıcak bir Temmuz günü gelmiştin
Bizlere dünyaları vermiştin
Evimizin neşesi olmuştun
Kara yağız oğlum, ilk göz ağrım
Kolum kanadım, dalım budağım
Kor ateşler düşmüş gayrı bizim ellere
Kınalı kuzular revan olur yollara
Nice on beşliler destan oldu dillere
Al bayrağım göklerde dalgalansın diye
Bir kuru ekmeğin bir tas sudur katığı
Ruhumun en karanlık ve en derin köşesinde
Manasız sahte ve çirkin her ne varsa akıp gitsin
Derinlerde, özlerde; sevgi, mutluluk ve umut olsun hep
Ey! Bedenime yön veren, ruhumu esir almaya çalışan nefis
Uzak dur benden, uzak dur bendeki uyuyan senden
Ben sana gelirim, eller kime gider?
Bilmezler mi ki, her işin sonu sende biter
Bilmezler mi ki, şu yalan dünyada,
Kaybedenler kazanır, kazananlar kaybeder...
Rabbim senden gelir yine sana varırım
Mis kokar ormanları; kekik kokusu, çam kokusu
Irmağından, gölünden hayat bulur renkli dokusu
Ne güzel yakışmış yeşiller sanki tacı takısı
Can verir insana temiz havası, tatlı uykusu
Çayırlarında dolaşır kuzuları, kır atları
Küçük ve şirindi görüntüsü
Eksik olmazdı böce börtüsü
Yokluğuydu onun en kötüsü
Kalkacaktı cehalet örtüsü
Hepsi hepsi bir sınıf bir oda
Gözleri Kömür karası
Sözleri yürek yarası
Yeri kalbimin ortası
Benim küçük yavrucuğum
İçlidir, hatır kıramaz
Yârim dilin kem söyledi
Gör bak beni de neyledi
Yaktı, yıktı kül eyledi
Gayrı bu can sana küstü
Gönül hasret, gam çekse de
Resulün gül bağındandır
Küstürmeyin erenleri
Onlar ki Hak yolundandır
Küstürmeyin erenleri
Nefsinize düçar olup
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!