Ben bu yolda onu gördüm
Yenmeden divana durdum
Rabbim etsin bana yardım
O zalimi yensem gayrı
Yalan dünya sahi diye
Benlik bizi esir aldı
Yetiş ya şehri ramazan
İnsanlar gaflete daldı
Yetiş ya şehri ramazan
Sevgi, saygı bir bir gider
Gidiyor bilinmeyen bir meçhule
Gideceği yer belki belli ama
Bilemediği kaderi daima.
Güneş doğmadan sabah ayazında
Ana, baba, kardeş koydu ardında
Küçük, yavaş adımlarla yürüdü
Hey atlı dur! Nereye gidiyorsun, yol nereye?
Kutlu davamız için giderim kızıl elmaya
Nedir bu kutlu dava, söyle nedir kızıl elma?
Türk’ün hedefidir, atam Oğuz Kağan’dan kalma
Ölürsek şehit, kalırsak gaziyiz biz bu yolda
Davamızı sanma ölü
Dirilecek yol yakındır
Zalimlerin elbet kolu
Kırılacak yol yakındır
Gayrı bunun yok ötesi
Ne makam, ne mevki kaptırır
İşi ona buna yaptırır
Çoğu şeyden anlamaz amma
Çeneyle ağzına baktırır
Nice sınavdan düşük alır
Her dönemde de kendine bir dayı buldun.
Dalkavuklukla ne de çabuk adam oldun
Sonra da tüm kerameti kendinden bildin
Senin davan hak değil, menfaatmiş zübük
Cepheden, asker ocağından kaçan sensin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!