Hasret kaldım aydınlıklara
Bırakın beni taş duvarlar
Esir oldum yalnızlıklara
Bırakın beni taş duvarlar
Gece gündüz size bakarım
Kundakta kulaklara üflenen
Ezanla semada yankılanan
Dağ, taş, cümle canlı söyler her an
Allahuekber, Allahuekber
Hakkın batılla olan savaşı
Niyetler halis, aynı içi dışı
Toplanır bir araya üç beş kişi
Öne geçer bu işin çokbilmişi
Hadi bakalım çıktık geliyoruz
Bal, kaymak eksik olmaz bu firmadan
Bulursun üç beş kodaman
Yaltaklanırsın bir zaman
Dersin; çevirin bir dümen
Anlayın siz hallerimden
Tutun benim ellerimden
Şu nefsin elinden diyorum
Bir kurtulup ersek kemâle
Cennet köşklerinden diyorum
Vecd ile baksak nur cemale
Nefis şeytana uyar durur
Var git sen kendi yoluna
Benim doğrum bana yeter
Baktım senin şu haline
Dalkavuktan daha beter
Beleş koltuklara kondun
Günahsız geldi, tertemiz kuldu
Nefsin elinde oyuncak oldu
Manadan koptu, sararıp soldu
Yaprak misali kurudu insan
Neredesiniz köyümün tozlu yolları?
Taş mı kesildiniz, tanımadınız beni?
Asfalt mı oldunuz küçük patikaları?
Yol verin, el görmeyin şu solgun bedeni...
Az mı sevda kazıdım, o duvarlarına
Aşk pınarı kurumuş, sevda nehri çağlamaz
Bir yastığa konan baş üç gününü eğlemez
Dilden bal akar lakin kalpler doğru söylemez
Paslı gönülde sevgi arayana yanarım
Barışın güvercini sol yanından vurulmuş
Ağır gelir bunlar bana
Bu sözler zalim olana
Ona buna yahut sana
Hiçte korkum yoktur benim
Bana dokunmadı diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!