Martıyla yarışırdı çocuk,
Yere düşeceğini bilmeden,
Kollarını açarak,
Koşardı tüm hızıyla,
Uçmak için göklere,
Ulaşmak isterdi,
Çocukların oyun bahçesine.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
çocukların hayal dünyalarını,masallarını,yetişkinlerin gerçekleri kucaklarken yaşamdan kaçırdıkları,sevdayı koşuşturmaya feda etmelerini kısaca yaşama dair herşey vardı şiirnizde...bu anlamlı ve derin şiir için Ali Osman bey sizi kutluyorum...selam ve sevgilerimle...
Şiiriniz bana Richard Bach'ın 'Martı' adlı kitabını çağrıştırdı.Kitaptaki Martı Jonathan'ın özgürlüğe uçuş mücadelesini dizelerinizdeki ailenin yaşam mücadelesiyle özdeşleştirdim. Yalın,bir o kadar da akıcı bir şiir çıkmış ortaya.Kaleminize sağlık
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta