Mahzun Doğa Şiirleri - Şair Mahzun Doğa

Yine gitmen acısı
yokluğun
gaddar

Kimsenin anlamadığı bir yer
belki sıradan

Henüz yağmamış karlar yağmakta
ak al
kimi mavi
ağır
kırdırgan
üşütük

Yürümek
zor iş
uzunsa yol
daha zor
koşmak yoksa

Ölüm
soytarı bir padişah
tahtı sefilin hazinesi
tacı ahmağın abidesi

Siyah çerçeveli gözlerin

Yüreğimin ağzına
bırakıp gittiğin
bunca kahır
nasıl eritilir
nasıl

Bir su içinden geçip
hiçbir şeye değmeden
hiçbir canlıya
tek bir an ıslanmadan
öyle sadece ben-ce
sadece kendim

Ne kadar bilsem seni
öyle çok azalıyor bildiklerim
ne kadar sussan
öyle cahilin oluyorum
ki seni sevmek ne marifet
ne büyük ilim ister

Ne farkımız var çocuklardan
büyüdüysek ne yapalım yani
sıkıysa siz küçük durun
ey büyükler

Aramıza koyduğunuz bu sınırlar

Düşün ki
sen şimdi bir deniz
hani ben bir balık
dışındaki herşey kara
öyle kum mum da da değil
hem rakım uçurumlar boyunda

Ne zaman daha senden başka yer
başka insanlar
başka göz
başka
ne zaman daha