İnandım ya Rab! Tek sana inandım
Nefsim ve canımla sana dayandım
Yalnız seni sevdim, aşkınla yandım
Bütün varlığımla seni tanıdım
Bildim ya Rab! Yalnızca seni bildim
Bence şair: toplumun sağlam çekirdeğidir;
Şiirse: bu çekirdeğin has be has özüdür…
Şair ki: gönül tercümanı, kalbin gözüdür;
Şaire mecnun demek; delillerin sözüdür…
Kâinata; bir göz at!
Bak ki: Ne büyük hikmet? ...
Yaldız cilt, yedi kat,
ALLAH! İsmi tek LUGAT!
Kavimler, safta durur,
Tevhit, kalbine vurur.
Sancağa, selam durur,
Milleti: İslam olur…
Kim söylerse şahadet,
Tekbirler, lâin şeytanı kahreder
Zalim nefsi, rezil perişan eder
Gelin beraber diyelim, kardeşler
ALLAH-U EKBER, ALLAH-U EKBER…
Ramazan, senin kıymetin yücedir
Divana durdum; Yarab! El bağladım
Rükû ve sücud da, tekbir getirdim
Her nefesimde, adını söyledim
Senden geldim, Yarab! Sana yöneldim
Allah’ım! Boynum bükük, sesim titrek
Servet: dünyada kalan bir yitiktir
Her deminde, birine şans getirir
Kimisi sever, hayli biriktirir
Kimisi aldırmaz, mala boşverir
Servet deryasında, gemileri yüzer
Hayalinde çirkef; elinde içki,
Bu gidiş, öyle çirkin bir gidiş ki;
Yuvaları yıkan, bu necis içki
Suç içirende; içende değil ki! ...
Bir elinde çanak, diğerinde bira;
İmara namzet, hanümanlar yurdu
Arza çil çil kubbeler serpiyordu
Minareler dini haykırıyordu
Cihan, Sinan’ı böyle tanıyordu
O, sanatta rakipsiz bir insandı
Bir böcek sunayım; fakat küçücük
Elle tutulmaz, sanki zerrecik
Ondan küçük belki yoktur yaratık
Oda çalışıyor; topluyor rızık
Onunda hem ağzı hem midesi var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!