Köksal Akar Şiirleri - Şair Köksal Akar

_____________Zülfikar Yapar Kaleli'nin ''Gizli'' adlı şiiri üzerine...


Yüzümde neşenin izi var amma,
İçimde saklıdır oy gizli gizli.
Herkesin derdinden bir tutam alıp,

Zannetmeyin savaştır, soykırım bunun adı
Vahşi Batının elbet Ortadoğu muradı
İçimizde bir hüzün gelin görün feryadı
Ne sabah oluyor hey ne de ağarıyor tan
Filistin kan ağlıyor, perişan Çeçenistan

Bu sabah içimde bütün duygular,
Aşkın denizine, dal gitsin diyor.
Bir hayalet gibi bütün korkular,
Saklandığın yerde, kal gitsin diyor.

Karanfile benzer inan, gülüşün

Leyli gam hanesinde; elem ve hüzün kârım;
Bîgane şu dünyada yegâne hüzünkârım...

Bırak yakamı bırak ruhumu yakan ahenk;
Başladı, öz nefsimle, beklediğim şanlı cenk (!)
Bir ölüm ki sormayın ölümsüzlüğüme denk,
Ne cismimi gören var ne de sesimi duyan...

Böyledir ta ezelden, varlığımızdaki sır

Her tonundan bir akis siyahın; gölgesinde,
Taze bir fidan gibi; öksüz ruhunda çile!
Her köşe başı kahır, her adımda bin sükût...
Muammalar haykırır ağlamaklı sesinde!
Zaman gelir senin de, güller açar, yüzünde,
Yine tarihler seni yazar; kaldığı yerden!

Senden kalan bir damla mutluluk değil gülüm,
Yalnızlık hep yalnızlık; yalnızlık kadar ölüm…
Gözlerimi arıyor öpmek için işkence,
Bu ayrılık reva mı söyle Gülsevda, sence…
Hayal bu an biçare, aşk kalbinde muzdarip,
Umutlar benden sürgün, ben gözlerinde garip…

hicrândı yokluğunu ruhumda saklı kılan,
sevdayı gözlerinde bana yasaklı kılan.
mahşer ki, yükseliyor arşa zerresi âh’ın
her nefes bir kıvılcım, yandıkça körüklenen
bir ah ki çırpınıyor yüreğinde sabahın
mecnun’dan bilirim ki gelmeyecek beklenen

Yoktur ezelimden benim tarifim,
Kalbime bir girin bakın ben kimim.
Diyar diyar gezen seyyah-arifim,
Dünyadan bir sürün bakın ben kimim.

Tarifim yok, bilen yoktur ismimi.

_________________Sevim Yakcı'ya...

Zannetme unuturum kulağımdaki sesi,
Tüterken efkâr efkâr yüreğinde ahların.
Hangi zalim yanağa konmuştur ki busesi,
Tutuşturur özünü her vakit günahların.