Hayatın İçinden 44 - Kitap Nasıl Okunur?

Nasıl girmişti, kim sokmuştu, bilinmiyordu ama bir şekilde girmişti işte. Eline alan herkes önce eliyle yapraklarını kıvırıyor ve gözlerini kapayıp o kâğıt kokusunu doyasıya içine çekiyor sonra da yanındakine teslim ediyordu.

Askeri cezaevindeydiler. İçeriye gazete de dâhil, okunacak hiçbir şey alınmıyordu, yasaktı. Buna rağmen bir yolu bulunuyor zaman zaman bu yasaklar bir şekilde deliniyordu.

Nasıl olmuşsa olmuş, Yazarını hatırlayamadığım ve ünlü İspanyol boğa güreşçisi El Cordobes'in hayatını anlatan 'Yasımı Tutacaksın' isimli eseri de işte bu yasağı delip bir yolunu bulmuş koğuşa teşrif etmişti. Tabi koğuşa girer girmez de büyük bir heyecana sebep olmuştu.

Haberi alan kitabı görebilmek için adeta kuyruğa girmişti. Kitap bir süre elden ele dolaştı sonra sahibine geri döndü. Döndü dönmesine ama anında problem oldu. Şimdi herkes bu kitabı okumak istiyordu. İyi de bu nasıl olacaktı?

200 kişilik bir koğuşta tek bir kitap varsa ve bu kitabı da herkes okumak istiyorsa bu çok önemli bir sorundu. Kitabın sahibinin “sen oku, sen okuma” gibi bir seçim hakkı yoktu. Kim okumak istiyorsa okumalıydı. Adil olan buydu.

Her kafadan bir ses çıkmaya başlayınca koğuşta bir uğultudur alıp başını gitti. O kadar ki sonunda kimin ne dediği bir türlü anlaşılamaz hale geldi. İçlerinden biri yan yana getirilip koğuşu boydan boya kesen yemek masalarının birinin üzerine çıktı ve güçlü bir ıslık sesiyle herkesi susturdu.

“Arkadaşlar dedi, bu şekilde hiçbir yere varamayız. Grup temsilcileri masada toplansın diğer arkadaşlar da yataklara çıkıp söz verilenler fikrini beyan etsin. Böylece bir çözüm bulmaya çalışalım,” dedi.

Kalabalık bu fikri çabucak benimseyip ranzalara çıkıp yerlerini aldı. Aşağıda kalanlar da masanın etrafına toplandılar ve toplantı başladı. Henüz hiç kimse konuşmaya başlamamıştı ki sivri çıkışlarıyla meşhur vatandaşlardan biri elini kaldırıp söz istedi. Söz verilmesini beklemeden de konuşmaya başladı.

“Elde bir kitap var bunu herkes okumak istiyor. Bu durumda okuma işi bayağı uzun bir zaman sürecek. Kura çekilerek bir sıra belirlense bile sonlarda olan için beklemek epey bir zor,” dedi. “O halde başka bir çözüm bulmak gerek.” Son cümleyi söylerken de davranış ve mimikleriyle zaten çözümün ne olduğu konusunda bir fikir sahibi olduğunu belli etmişti.

Toplantıyı yöneten arkadaş “iyi o zaman, dedi. Senden başlayalım, Var mı bir önerin?

“Evet, var dedi diğeri. Kitabı yapraklarına ayıralım, olsun bitsin.”

“Nasıl yani? ” Diye sordu toplantıyı yöneten.

“Şöyle, dedi diğeri, kitap yapraklarına ayrılır sonra çekilen kuraya göre herkes sıraya girer birinci ilk yaprağı okur ikinciye verir, o üçüncüye, derken kitap yaprak yaprak okunur olur biter."

Koğuşta büyük bir alkış koptu. Sorun halledilmişti. Hiç tartışılmadan öneri kabul edildi. Hemen işe giriştiler. Kitap çok dikkatli bir şekilde yapraklarına ayrıldı, kuralar çekildi ve herkes sırası geldikçe kitabı yaprak yaprak okumaya başladı. Bütün koğuş tarafından okunup bitirilmesiyse sadece iki gün sürdü.

Sonrası mı? Çok geçmeden gazete ve kitap idarenin izin verdiği ölçüler içinde koğuşlara alınmaya başlandı. Bu sayede başka kitaplar yapraklarına ayrılmadı.

'Yasımı Tutacaksın'a ne gelince. O yeniden bir araya getirilip diğer koğuşlarda hizmet vermeye devam etti.