Karalamalar 70 - Ayrılıklar

Ayrılıklar hüzünlüdür. Zordur insanın sevdiklerinden ayrılması. Eksildiğini hisseder, bir şeyler kopar yüreğinden, içi titrer. Gözlerini kaçırır karşısındakinin gözlerinden. Gözyaşları şıpır şıpır damlar yanaklarından aşağı ve ne kadar istemese de belli etmemek, başaramaz, elinde değildir.

Hayatın kaçınılmaz gerçeğidir ayrılıklar. Bu gerçeğin önünde durmak mümkün olmuyor. Ne yaparsak yapalım böyle…

Ne diyor türkü? “Ölüm Allah’ın emri, ayrılık olmasaydı.” Evet, ayrılıklar keşke olmasaydı.

Her ne kadar hüzünlü de olsa, ayrılıkların güzel olan bir yanı da var. Yeniden bir araya gelebilme umudu…

İşte bu umut ayrılıkları katlanabilir hale getiriyor. Çünkü ayrılıklar çoğunlukla mecburiyetler yüzündendir.

Mecburiyetler…

Ne olursa olsun birbirlerini seven insanlar mutlaka bir gün yeniden bir araya gelirler. Bu kaçınılmaz bir şeydir. İşte bunu biliyor olması insanın ayrılıklar karşısında içine düşmüş olduğu hüznü, kavuşma heyecanına ve özlemine dönüştürüyor.

Ne güzeldir insanın sevdiğini beklerkenki o heyecanı… Bilirsin ki gelecektir, mutlaka ama mutlaka dönecektir.

Ve ne güzeldir ki bunu bilerek ayrılırsın, yeniden bir araya gelmek üzere.