Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Uzun yıllar oldu görmedim seni,

Ayağıma zincir vurdun da gittin.

Hiç mi özlemedin hayırsız beni?

Sevdayı başıma sardın saralı,
Bir gönül yorgundu bir de ben yorgun!
Senden ayrı düşsem yürek yaralı,
Bir gönül yorgundu bir de ben yorgun!

Karanlık geceler üstüme çöktü

Yıldızları saydım sabah olmadı
Bu nasıl çileymiş hala dolmadı
Yalvardım Allah’a sabır kalmadı,
Özür dilemekten YORULDUM ARTIK.

Ömür boyu rahat oturamadım

Dağ başında çınar idim,
Baka baka yoruldum ben.
Yaylalarda pınar idim,
Aka aka yoruldum ben.

Günahlarım bana yetti

Alan sensin veren sensin,
Yüce Rabbim koru bizi.
Halimizi bilen sensin,
Yüce Rabbim koru bizi.

Ne yerdesin ne göktesin

Kardeşlik adına böyle bir günü
Geçmişine bir bak unutma dünü
Dünyaya yayıldı Türklüğün ünü,
Yeter deyin artık birleşsin eller!

Maziye bakınca dağları gördüm

Sevda Kuşu ellerinde,
Seçer gider durmaz gönül!
Türkü olur dillerinde,
Geçer gider durmaz gönül!

Kalbimizde açan çiçek

Buralarda güzel var mıdır dedim?
Güzeli bulmanız zor dedi gitti.
Buralar bizlere dar mıdır dedim?
Sen de bilenlere sor dedi gitti.

Sahipsiz hayvanlar sokakta yatar

Seni taştan taşa çalsam
Gelir bana kızar mısın?
Hak Yolu’na selam salsam
Namazımı bozar mısın?

Demedim mi birgün şarkılar susar,
Sesime ses veren rüzgarlar olur!
İçimizde şeytan zehrini kusar,
Başımızda esen sevdalar olur!

Kemal DOĞANAY