Kemal Doğanay Şiirleri - Şair Kemal Doğanay

Türkün Bayrağını bırakma elden,
Milletin bayrağı sana emanet!
Tekbir Marşımızı düşürme dilden,
Ordumun sancağı sana emanet!

Özgürlük dediğin nazlı bir gelin

Yıldız ektim gökyüzüne,
Toplaması sana kaldı!
İp getirdim yedi renkli,
Hoplaması sana kaldı!

Gökte bulutlar karardı,

Ey Yüce İnsan
Bilge Kişi
İnsanların en hası,
Bana cevap ver;
Sevmek o kadar mı zor?
Sustun

Gecelerden bir gece gönlüme yağan yağmur,
Karanlık sokaklarda seni bekler dururum.
Parklar sular içinde her yanım olmuş çamur,
Sana söz diyenleri yeminim var vururum.

İçimde yanan ateş havalara uçuyor,

Martıların sesi çığlık çığlığa,
Balıkçı limanda kürek çekiyor.
Tutmayın ne olur artık bırakın,
Bu sesler ruhuma huzur ekiyor!

Karanlık gecenin sabahı gibi

Sen sancılar içinde
Kıvranırken dün gece
Ben felekten gün çaldım,
Haberin yok gizlice!

Ağlıyorum deseydin

Gece yarısında
Bölünür uykum
Gözlerim kapalı,
Seni özlerim.

Kurşunlar vızıldar

Dağlarına çiçek eksem
Bağlarına güller diksem
Gizli gizli sevda çeksem,
Benim için ağlar mısın?

Köprü olsam yollarına

Zulmün karşısında susan insanlar
Sustuğunuz için yazıklar olsun!
Yediğini geri kusan şeytanlar
Kustuğunuz için yazıklar olsun!

Adalet adına gülüp geçenler

Şair Osman Nalbant’a

Eğlenmek istiyorsan,
Neşeyi saz da ara!
Havam olsun diyorsan,
Baharı yaz da ara!