Utancın Bedeli
Utancın bedeli ağır olur sevende
Sevmeyi bilmeyen, utanmayı ne bilsin
Sevenler dost olur, hata yapmaz güzele
Gerçeği bilmeyen güzel, dostu bilemez.
Ne oldu insanlara, nere gidiyor böyle
İnsanlık dışı olay, utanç veriyor bana
Bir kazanın içinde, etmek isterken köle
İnsanlık yok olurken, utanç veriyor bana
Habilin ölümüne, Kabil sebeb olurken
Utandım gardaş, utandım kendimden
Utandım sokak da dilenen şu bebekten
Kurtlar kuşlar yavrusuna sahip çıkarken
Ananın çöpe attığı bebekten utandım
Her gün kocasından sopa yiyen kadından
Utanmayı bile unuttuk.
Yalan oldu sevgiler.
Her cümlenin sonunda küfürlere alıştık.
Hangi söz doğru söyle ,doğru yönü şaşırdık,
Nere baksam şaşkınlar
Azı çoğu demeden, her bir şeyi aşırdık.
Bilinip de görünmez, bir savaş içindeyim
Dost görünmez ortada, prinç içinde düşman
Gizli açık vururken, depremde ölen bizim
Canı değil vatanı, seven uyan uykudan
*
Elinde kepçesiyle, karıştırır uzakdan
Uyu evlat uyu,
Gelecek Yaz'a çok var
Kış geldi geçti, bahar uçup gidiyor
Çatlayan tohum bile, toprağı delip çıktı, salyasını salarken
Daldan dala sekenler, kokuya uçup geldi
Hepsi ayrı çalışır, kiminin rengi allanır, kimiside ballanır
Uyu yavrum uyu da, sakın bozma rahatı
Pusuda ki yatanlar, köşeleri kapıyor
Yükünü tutan beyler, trenlerin katarı
Milletimin önünden, sessizce götürüyor
Kara kaşın güzelmiş diyene kapılırsın
Bir ilkbahar sabahı, tan yeri ağarırken
Ilık esen rüzgarı yüreğimi okşuyor
Güneşin ışıltısı, gök yüzünde parlarken
Yüreğinin derdiyle, uzaklardan bakıyor
Bulutlar yola çıkmış, önüme engel koyar
Uzaktan bakanın,
Mil çekilmiş gözleri, mücevherin hasıydı
Dalar gönülden gönüle
Gülerken vurur aşkın özüne
*
Nefretle yakar közü
Uzaktan bir ev gördüm, yıkık dökük harabe
Gördüğüm perişanlık, yüreğimi dağladı
Girdiğimde içeri, dışarıdan virane
Gariplerin bakışı, yüreğimi dağladım
Ortada koca sofra, çevresinde dokuz baş
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!